وَ إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كانَ بِكُمْ أَذىً مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضى أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكافِرِينَ عَذاباً مُهِيناً ﴿۱۰۲﴾
و چون [در سفرهای جنگی] تو در میان مؤمنان باشی و [بخواهی] برای آنان نماز برپا داری، باید گروهی از آنان مسلّح با تو به [نماز] ایستند [و بقیه مراقب دشمن باشند]؛ و چون سجده [و نماز] را به پایان بردند، عقب دار شما شوند و گروهی دیگر که نماز به جای نیاورده‌اند بیایند و همراه تو به نماز ایستند؛ و باید وسایل دفاعی و سلاح خود را برگیرند، زیرا انکارورزان دوست دارند شما از وسایل دفاعی و تجهیزات خود غافل شوید که ناگهان بر شما هجوم آرند؛ و هر گاه از باران یا بیماری در رنج بودید، ایرادی بر شما نیست که سلاحهای خویش را فروبگذارید، و[لی] احتیاط خویش را حفظ کنید، که خدا برای انکارورزان مجازاتی ذلّت‌بار آماده کرده است.
سوره نساء (4) آیه 102
صفحه
95
سوره
نساء (4)
آیه
102
فَإِذا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً ﴿۱۰۳﴾
هنگامی که نماز را به پایان بردید، [در همه حال] ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده(1)، خدای را یاد کنید؛ و همین که آرامش یافتید، [طبق معمول] نماز برپا دارید؛ زیرا نماز برای ایمان‌آوردگان، فریضه‌ای است زمانبندی شده.
سوره نساء (4) آیه 103
صفحه
95
سوره
نساء (4)
آیه
103
1
قیاما: جمع قائم: ایستادگان، قعودا: جمع قاعد: نشستگان و جنوب: جمع جنب: پهلوها.
وَ لا تَهِنُوا فِي ابْتِغاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ ما لا يَرْجُونَ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً ﴿۱۰۴﴾
در تعقیب گروه [دشمن که پیمان شکسته است] ضعف نشان ندهید؛ اگر شما [در این راه] رنج می‌برید، آنان نیز همچون شما رنج می‌برند؛ و[لی] شما امیدهایی به خدا دارید که آنان ندارند(1)؛ و خدا دانایی است فرزانه.
سوره نساء (4) آیه 104
صفحه
95
سوره
نساء (4)
آیه
104
1
همین معنی و مفهوم به بیان دیگری در آیات 139 و 140 آل‌عمران(3) آمده است.
إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِما أَراكَ اللَّهُ وَ لا تَكُنْ لِلْخائِنِينَ خَصِيماً ﴿۱۰۵﴾
این کتاب را به حق بر تو نازل کردیم تا طبق آنچه خدا به تو ارائه داده است، میان مردم داوری کنی؛ و [به هنگام قضاوت] دشمنِ افراد خائن مباش [که روی حکم تو ناخواسته اثر بگذارد(1)].
سوره نساء (4) آیه 105
صفحه
95
سوره
نساء (4)
آیه
105
1
آنچه در این آیه به صورت مجمل آمده، در نیمه دوم آیه 8 مائده(5): لا یجر منّکم شنأن قوم علی الاّ تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوی به بیان دیگر، به صورت مشروح آمده است.