انتخاب آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ ﴿۸۴﴾

و در میان آیندگان خوشنام گردان(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 84
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

84

1

آیه 50 مریم(19) و 108 صافات(37) اشاره به پذیرش این دعای ابراهیم از جانب خدا دارد.

وَ اجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ ﴿۸۵﴾

و مرا در زمره وارثان بهشتِ پرنعمت قرار ده؛
سوره شعراء (26) آیه 85
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

85

وَ اغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كانَ مِنَ الضَّالِّينَ ﴿۸۶﴾

و پدرم را که از گمراهان است بیامرز(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 86
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

86

1

ابتدا به آیه 47 مریم(19) و بعد به آیه 114 توبه(9) توجّه فرمایید. با توجّه به مفاد آیه 114 توبه(9)، استغفار ابراهیم در اینجا فقط برای انجام وظیفه بود در مقابل عهدی که کرده بود.

وَ لا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ ﴿۸۷﴾

و در آن روز که [مردم‌] برانگیخته می‌شوند، مرا رسوا مکن؛
سوره شعراء (26) آیه 87
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

87

يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ ﴿۸۸﴾

[همان‌] روزی که مال و فرزندان سودی نخواهد داشت(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 88
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

88

1

عدم نفع مال و فرزندان در عرصه قیامت، در آیات 10 آل‌عمران(3) ، 46 کهف(18) ، 37 سبأ(34) ، 17 مجادله(58) و 3 ممتحنه(60) آمده است.

إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿۸۹﴾

[همه گرفتارند‌] مگر آن کس که دلی پاک و سلیم(1) به پیشگاه خدا آورد(2).
سوره شعراء (26) آیه 89
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

89

1

ابراهیم‌ع خود نمونه اعلای ارائه قلب سلیم نزد خدا است: إذ جاءَ رَبَّهُ بِقَلبٍ سَلِیمٍ: 84 صافات(37). همچنین در باب رستگاری ناشی از قلب مُنیب و تسلیم به حق، آیات 31 تا 35 قاف(50) و 112 بقره(2) را ملاحظه فرمایید. در قطب مخالف آنان بیماردلان معرفی شده‌اند، به آیات 10 بقره(2) ، 52 مائده(5) ، 50 نور(24) و 29 محمد(47) توجه فرمایید.

2

استثناء در این آیه منقطع است؛ در زبان عربی، استثناء به دو صورت متصل و منقطع به کار می‌رود. برخلاف استثناء متصل، در استثناء منقطع، ماهیت مستثنی متفاوت از ماهیت مستثنی عنه است و معنای جمله مقدّم، بدون لحاظ جمله استثناء نیز، صحیح و کامل است. این نوع استثناء در فارسی و سایر زبانها وجود ندارد. موارد دیگری از استثناء منقطع را در آیات 62 مریم(19) ، 41 دخان(44) ، 25 واقعه(56) و 25 نبأ(78) ملاحظه فرمایید.

وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿۹۰﴾

[در آن روز‌] بهشت در دسترس پرواپیشگان قرار داده می‌شود؛
سوره شعراء (26) آیه 90
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

90

وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغاوِينَ ﴿۹۱﴾

و دوزخ برای بیراهان آشکار خواهد شد(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 91
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

91

1

به آیه 23 فجر(89) توجّه فرمایید.

وَ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿۹۲﴾

و به آنان گفته می‌شود: معبودانی که به جای خدا بندگی[شان] می‌کردید، کجا هستند؟
سوره شعراء (26) آیه 92
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

92

مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ ﴿۹۳﴾

آیا می‌توانند شما را یاری دهند، و حتّی خود را(1)؟!
سوره شعراء (26) آیه 93
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

93

1

معنی و مفهوم دو آیه 92 و 93 شعراء(همین سوره) به بیان دیگر در آیه 25 عنکبوت(29) آمده است.

فَكُبْكِبُوا فِيها هُمْ وَ الْغاوُونَ ﴿۹۴﴾

آنان و بیراهان[ی که پیرو آنان بودند‌] به دوزخ نگونسار خواهند شد؛
سوره شعراء (26) آیه 94
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

94

وَ جُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ ﴿۹۵﴾

با سپاهیان ابلیس، یکسره.
سوره شعراء (26) آیه 95
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

95

قالُوا وَ هُمْ فِيها يَخْتَصِمُونَ ﴿۹۶﴾

آنجا در حال مخاصمه با یکدیگر گویند:
سوره شعراء (26) آیه 96
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

96

تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ ﴿۹۷﴾

به خدا سوگند که در گمراهی آشکاری بودیم(1) که شما را با ‌صاحب‌اختیار جهانیان برابر می‌شمردیم.
سوره شعراء (26) آیه 97
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

97

1

ان کنّا: در اصل اِنّا کنّا بوده.

إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۹۸﴾

ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.
سوره شعراء (26) آیه 98
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

98

وَ ما أَضَلَّنا إِلاَّ الْمُجْرِمُونَ ﴿۹۹﴾

تنها عامل گمراهی ما [همین‌] بزهکاران بودند.
سوره شعراء (26) آیه 99
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

99

فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ ﴿۱۰۰﴾

اکنون هم کمک کار و دوست مهربانی نداریم(1).
سوره شعراء (26) آیه 100
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

100

1

به آیه 67 زخرف(43) توجّه فرمایید.

وَ لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ ﴿۱۰۱﴾

ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.
سوره شعراء (26) آیه 101
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

101

فَلَوْ أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۰۲﴾

کاش بازگشتی [به دنیا(1)‌] داشتیم تا در زمره مؤمنان قرار می‌گرفتیم.
سوره شعراء (26) آیه 102
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

102

1

برای توجیه افزوده، به آیه 99 مؤمنون(23) توجّه فرمایید.

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۰۳﴾

به راستی در این [امور‌] نشانه‌ای است؛ و[لی‌] بیشترشان سرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 103
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

103

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۰۴﴾

و بی‌گمان ‌صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 104
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

104

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۰۵﴾

قوم نوح هم پیامبران را ‌دروغ‌پرداز شمردند(1).
سوره شعراء (26) آیه 105
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

105

1

واژه «مرسلین» پیامبران نشان می‌دهد که برخلاف قول مشهور، بین آدم و نوح پیامبران دیگری نیز بوده‌اند.

إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۰۶﴾

آنگاه که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟
سوره شعراء (26) آیه 106
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

106

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۰۷﴾

من برای شما رسولی امین هستم؛
سوره شعراء (26) آیه 107
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

107

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۰۸﴾

در برابر خدا پروا کنید(1) و مطیع من باشید؛
سوره شعراء (26) آیه 108
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

108

1

تقوی همان نیروی‌ تسلّط بر نفس و کنترل آن در برابر تمایلات نفس است. معنی دقیق تقوی، خویشتن‌بانی است.

وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۰۹﴾

از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم؛ پاداش من، تنها بر عهده ‌صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره شعراء (26) آیه 109
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

109

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۱۰﴾

در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.
سوره شعراء (26) آیه 110
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

110

قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَكَ وَ اتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ ﴿۱۱۱﴾

گفتند: چگونه تو را باور کنیم، در حالی که فرومایه‌ترین افراد پیرو تو هستند؟
سوره شعراء (26) آیه 111
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

111