وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۶۴﴾
از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم؛ پاداش من، تنها بر عهده صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره شعراء (26) آیه 164
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
164
أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ ﴿۱۶۵﴾
چرا از میان جهانیان، مردان(1) را [برای آمیزش] انتخاب کرده‌اید؟
سوره شعراء (26) آیه 165
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
165
1
ذُکران: جمع ذَکر: نر، منظور مردان است.
وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ ﴿۱۶۶﴾
و همسرانی را که صاحب‌اختیارتان برای شما آفریده است، رها می‌کنید؛ حقّا که گروهی تجاوزگرید.
سوره شعراء (26) آیه 166
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
166
قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ ﴿۱۶۷﴾
گفتند: ای لوط، اگر [از این سخنان] بازنایستی، تبعید خواهی شد.
سوره شعراء (26) آیه 167
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
167
قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ ﴿۱۶۸﴾
گفت: [به هرحال] من از مخالفان(1) رفتار شما هستم.
سوره شعراء (26) آیه 168
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
168
1
قالین: جمع قالی: بیزار، مخالف.
رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ ﴿۱۶۹﴾
صاحب‌اختیارا، من و خانواده‌ام را از [شئامتِ] رفتارشان نجات ده(1).
سوره شعراء (26) آیه 169
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
169
1
با توجّه به آنچه در آیه 36 ذاریات(51) آمده، لوط درخواستش را تنها برای خود و خانواده‌اش مطرح کرده است.
فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ﴿۱۷۰﴾
سرانجام او و همه خانواده‌اش را نجات دادیم،
سوره شعراء (26) آیه 170
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
170
إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ ﴿۱۷۱﴾
مگر پیرزنی که [همراه بزهکاران] باقی ماند(1).
سوره شعراء (26) آیه 171
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
171
1
آن پیرزن، در آیات 83 اعراف(7) ، 57 نمل(27) و 32 عنکبوت(29) معرّفی شده است.
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ ﴿۱۷۲﴾
آنگاه دیگران را در هم کوفتیم.
سوره شعراء (26) آیه 172
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
172
وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ ﴿۱۷۳﴾
و بارانی [از سنگ(1)] بر آنان باریدیم؛ باران هشدارداده‌شدگان وحشتناک بود.
سوره شعراء (26) آیه 173
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
173
1
برای توجیه افزوده، به آیه 82 هود(11) توجّه فرمایید.