إِنْ هذا إِلاَّ خُلُقُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳۷﴾
این [روشِ ما] جز شیوه پیشینیان نیست(1)،373
شعراء (26)
137
این عبارت همان مفهوم آیه 74 شعراء(همین سوره) را دارد.
وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿۱۳۸﴾
و مجازات نخواهیم شد.373
شعراء (26)
138
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۳۹﴾
هود را دروغ‌پرداز شمردند، ما هم هلاکشان کردیم؛ به راستی در این [امور] نشانه‌ای است، و[لی] بیشترشان سَرِ ایمان نداشتند.373
شعراء (26)
139
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۴۰﴾
بی‌گمان صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.373
شعراء (26)
140
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۴۱﴾
قوم ثمود(1) نیز پیامبران را دروغ‌پرداز شمردند.373
شعراء (26)
141
ثمود از قبایل قدیم عرب است که پس از نابودی قوم عاد به وجود آمدند آیه 74 اعراف(7) و به لحاظ معماری، تمدن پیشرفته‌ای داشتند (آیه 74 اعراف(7) و 9 فجر(89)). این قوم متعاقب مخالفت با پیامبرشان صالح از میان رفتند. آیه 78 اعراف(7) عامل نابودی‌شان را زلزله سختی معرّفی کرده است.
إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صالِحٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۴۲﴾
آنگاه که برادرشان صالح به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟373
شعراء (26)
142
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۴۳﴾
من برای شما رسولی امین هستم؛373
شعراء (26)
143
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۴۴﴾
در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.373
شعراء (26)
144
وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۴۵﴾
از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم؛ پاداش من، تنها بر عهده صاحب‌اختیار جهانیان است.373
شعراء (26)
145
أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ ﴿۱۴۶﴾
آیا [تصوّر می‌کنید] در وضع کنونی خود، ایمن رها شده‌اید؟373
شعراء (26)
146
فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ ﴿۱۴۷﴾
در باغها و چشمه‌سارها،373
شعراء (26)
147
وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِيمٌ ﴿۱۴۸﴾
و کشتزارها و درختان خرما، با آن شکوفه‌های لطیفش؟373
شعراء (26)
148
وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً فارِهِينَ ﴿۱۴۹﴾
و هنرمندانه از کوهها خانه‌هایی می‌تراشید؛373
شعراء (26)
149
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۵۰﴾
در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.373
شعراء (26)
150
وَ لا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ ﴿۱۵۱﴾
و از فرمانِ اسرافکاران اطاعت مکنید،373
شعراء (26)
151
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لا يُصْلِحُونَ ﴿۱۵۲﴾
که در این سرزمین تبهکاری می‌کنند، نه اصلاح.373
شعراء (26)
152
قالُوا إِنَّما أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ ﴿۱۵۳﴾
گفتند: جز این نیست که جادوزده شده‌ای.373
شعراء (26)
153
ما أَنْتَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۱۵۴﴾
تو نیز بشری همچون ما هستی؛ اگر راست می‌گویی، معجزه‌ای بیاور.373
شعراء (26)
154
قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۱۵۵﴾
گفت: این ماده شتری است(1) که سهمی از آب [چشمه] دارد، و روزِ معینی [از هفته] هم سهم شماست.373
شعراء (26)
155
ناقه صالح ویژگیهایی داشته که در قرآن تصریح نشده است و مفسّران توضیح داده‌اند؛ آنچه در قرآن در این باره آمده در نیمه دوّم آیه 73 اعراف(7) ملاحظه فرمایید.
وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۵۶﴾
آزاری به آن نرسانید که مجازاتِ روزی بزرگ شما را فراخواهد گرفت.373
شعراء (26)
156
فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِينَ ﴿۱۵۷﴾
[ولی] آن را از پای درآوردند، سپس پشیمان شدند؛373
شعراء (26)
157
فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۵۸﴾
آنگاه مجازات آنان را فراگرفت(1)؛ به راستی در این [امور] نشانه‌ای است، و[لی] بیشترشان سَرِ ایمان نداشتند.373
شعراء (26)
158
به آیه 78 اعراف(7) توجّه فرمایید.
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۵۹﴾
بی‌گمان صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.373
شعراء (26)
159