وَ الَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَ يَسْقِينِ ﴿۷۹﴾
و طعام و آشامیدنی‌ام از [لطف] اوست؛
سوره شعراء (26) آیه 79
صفحه
370
سوره
شعراء (26)
آیه
79
وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿۸۰﴾
و چون بیمار شوم، شفا می‌بخشد؛
سوره شعراء (26) آیه 80
صفحه
370
سوره
شعراء (26)
آیه
80
وَ الَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿۸۱﴾
و آن که مرا می‌میراند، سپس زندگی [دوباره] می‌بخشد؛
سوره شعراء (26) آیه 81
صفحه
370
سوره
شعراء (26)
آیه
81
وَ الَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ ﴿۸۲﴾
و آن که چشم امید از او دارم که در روز جزا لغزشم را ببخشاید.
سوره شعراء (26) آیه 82
صفحه
370
سوره
شعراء (26)
آیه
82
رَبِّ هَبْ لِي حُكْماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ ﴿۸۳﴾
صاحب‌اختیارا، مرا دانشِ توأم با بینش بخش و به شایستگان ملحق ساز؛
سوره شعراء (26) آیه 83
صفحه
370
سوره
شعراء (26)
آیه
83
وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ ﴿۸۴﴾
و در میان آیندگان خوشنام گردان(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 84
صفحه
371
سوره
شعراء (26)
آیه
84
1
آیه 50 مریم(19) و 108 صافات(37) اشاره به پذیرش این دعای ابراهیم از جانب خدا دارد.
وَ اجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ ﴿۸۵﴾
و مرا در زمره وارثان بهشتِ پرنعمت قرار ده؛
سوره شعراء (26) آیه 85
صفحه
371
سوره
شعراء (26)
آیه
85
وَ اغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كانَ مِنَ الضَّالِّينَ ﴿۸۶﴾
و پدرم را که از گمراهان است بیامرز(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 86
صفحه
371
سوره
شعراء (26)
آیه
86
1
ابتدا به آیه 47 مریم(19) و بعد به آیه 114 توبه(9) توجّه فرمایید. با توجّه به مفاد آیه 114 توبه(9)، استغفار ابراهیم در اینجا فقط برای انجام وظیفه بود در مقابل عهدی که کرده بود.
وَ لا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ ﴿۸۷﴾
و در آن روز که [مردم] برانگیخته می‌شوند، مرا رسوا مکن؛
سوره شعراء (26) آیه 87
صفحه
371
سوره
شعراء (26)
آیه
87
يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ ﴿۸۸﴾
[همان] روزی که مال و فرزندان سودی نخواهد داشت(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 88
صفحه
371
سوره
شعراء (26)
آیه
88
1
عدم نفع مال و فرزندان در عرصه قیامت، در آیات 10 آل‌عمران(3) ، 46 کهف(18) ، 37 سبأ(34) ، 17 مجادله(58) و 3 ممتحنه(60) آمده است.