لَعَلَّنا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كانُوا هُمُ الْغالِبِينَ ﴿۴۰﴾
تا اگر جادوگران پیروز شدند، همه از آنان پیروی کنیم.369
شعراء (26)
40
فَلَمَّا جاءَ السَّحَرَةُ قالُوا لِفِرْعَوْنَ أَ إِنَّ لَنا لَأَجْراً إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغالِبِينَ ﴿۴۱﴾
و چون جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: اگر ما پیروز شدیم، آیا پاداشی خواهیم داشت؟369
شعراء (26)
41
قالَ نَعَمْ وَ إِنَّكُمْ إِذاً لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿۴۲﴾
گفت: آری، و در آن صورت از مقرّبان [دربارم] خواهید بود.369
شعراء (26)
42
قالَ لَهُمْ مُوسى أَلْقُوا ما أَنْتُمْ مُلْقُونَ ﴿۴۳﴾
موسی به جادوگران گفت: هر هنری دارید عرضه کنید.369
شعراء (26)
43
فَأَلْقَوْا حِبالَهُمْ وَ عِصِيَّهُمْ وَ قالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغالِبُونَ ﴿۴۴﴾
ریسمانها(1) و چوبهای(2) خود را انداختند و گفتند: قسم به عزّت فرعون که ما پیروزیم.369
شعراء (26)
44
حبال: جمع حَبل: ریسمان.
عصی: جمع عصا: چوب دستی.
فَأَلْقى مُوسى عَصاهُ فَإِذا هِيَ تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ ﴿۴۵﴾
موسی نیز چوبدست(1) خود را انداخت، ناگهان [اژدهایی شد و(2)] ساخته‌های دروغینشان را بلعید.369
شعراء (26)
45
"«عصا» در زبان عربی به معنی چوبدستی است. آنچه در زبان فارسی به آن عصا می‌گویند در زبان عربی «مِنسَأه» نامیده می‌شود و یکبار در آیه 14 سبأ(34) آمده است.
برای توجیه افزوده، به آیه 31 قصص(28) توجّه فرمایید."
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ ساجِدِينَ ﴿۴۶﴾
جادوگران [بی‌اختیار] به سجده درافتادند؛369
شعراء (26)
46
قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۴۷﴾
گفتند: به صاحب‌اختیار جهانیان ایمان آوردیم،369
شعراء (26)
47
رَبِّ مُوسى وَ هارُونَ ﴿۴۸﴾
صاحب‌اختیار موسی و هارون.369
شعراء (26)
48
قالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۴۹﴾
[فرعون] گفت: چگونه قبل از آنکه اجازه دهم به او ایمان آوردید؟ بی‌تردید او بزرگ شماست که شما را جادو آموخته است؛ به زودی [نتیجه کارتان را] خواهید دید؛ دست و پای شما را به عکس یکدیگر قطع می‌کنم و همه شما را به دار می‌آویزم(1).369
شعراء (26)
49
در مورد تهدیدهای شدید فرعون و استقامت ساحران، آیات 124 و 125 اعراف(7) و زیرنویس مربوطه را ملاحظه فرمایید.
قالُوا لا ضَيْرَ إِنَّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ﴿۵۰﴾
گفتند: مسأله‌ای نیست، به پیشگاه صاحب‌اختیارمان بازمی‌گردیم(1).369
شعراء (26)
50
دنباله کلام ساحران متنبه شده را در آیه 72 طه(20) ملاحظه فرمایید.
إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنا رَبُّنا خَطايانا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۵۱﴾
امیدواریم صاحب‌اختیارمان خطای ما را ببخشد که ما نخستین کسانی هستیم که ایمان آوردیم.369
شعراء (26)
51
وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ ﴿۵۲﴾
به موسی وحی کردیم که: بندگان مرا شبانه راهی کن، زیرا شما مورد تعقیب قرار خواهید گرفت(1).369
شعراء (26)
52
ضمن این دستور که در اینجا به اختصار بیان شده، خدا مژده فرج و گشایشی نیز داده است که در آیات 23-31 دخان(44) تصریح شده است.
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ ﴿۵۳﴾
فرعون مأمورانی به شهرها(1) فرستاد؛369
شعراء (26)
53
مدائن: جمع مدینه: شهر.
إِنَّ هؤُلاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ ﴿۵۴﴾
[و پیام داد که] اینها گروهی اندکند،369
شعراء (26)
54
وَ إِنَّهُمْ لَنا لَغائِظُونَ ﴿۵۵﴾
و ما را به خشم آورده‌اند،369
شعراء (26)
55
وَ إِنَّا لَجَمِيعٌ حاذِرُونَ ﴿۵۶﴾
و ما انبوهی آماده پیکاریم.369
شعراء (26)
56
فَأَخْرَجْناهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ ﴿۵۷﴾
و[لی] ما فرعونیان را از باغها و چشمه‌سارها اخراج کردیم،369
شعراء (26)
57
وَ كُنُوزٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ ﴿۵۸﴾
و نیز از گنجها(1) و اقامتگاههای فاخر،369
شعراء (26)
58
کنوز: جمع کنز: گنج.
كَذلِكَ وَ أَوْرَثْناها بَنِي إِسْرائِيلَ ﴿۵۹﴾
[خواست ما] این گونه بود؛ و همه را به دودمان یعقوب به میراث دادیم.369
شعراء (26)
59
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ ﴿۶۰﴾
[سپاهیان فرعون] به هنگام برآمدن آفتاب از پی آنان تاختند.369
شعراء (26)
60