كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۶۰﴾
قوم لوط نیز پیامبران را دروغ‌پرداز شمردند؛
سوره شعراء (26) آیه 160
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
160
إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۶۱﴾
آنگاه که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟
سوره شعراء (26) آیه 161
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
161
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۶۲﴾
من برای شما رسولی امین هستم؛
سوره شعراء (26) آیه 162
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
162
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۶۳﴾
در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.
سوره شعراء (26) آیه 163
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
163
وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۶۴﴾
از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم؛ پاداش من، تنها بر عهده صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره شعراء (26) آیه 164
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
164
أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ ﴿۱۶۵﴾
چرا از میان جهانیان، مردان(1) را [برای آمیزش] انتخاب کرده‌اید؟
سوره شعراء (26) آیه 165
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
165
1
ذُکران: جمع ذَکر: نر، منظور مردان است.
وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ ﴿۱۶۶﴾
و همسرانی را که صاحب‌اختیارتان برای شما آفریده است، رها می‌کنید؛ حقّا که گروهی تجاوزگرید.
سوره شعراء (26) آیه 166
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
166
قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ ﴿۱۶۷﴾
گفتند: ای لوط، اگر [از این سخنان] بازنایستی، تبعید خواهی شد.
سوره شعراء (26) آیه 167
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
167
قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ ﴿۱۶۸﴾
گفت: [به هرحال] من از مخالفان(1) رفتار شما هستم.
سوره شعراء (26) آیه 168
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
168
1
قالین: جمع قالی: بیزار، مخالف.
رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ ﴿۱۶۹﴾
صاحب‌اختیارا، من و خانواده‌ام را از [شئامتِ] رفتارشان نجات ده(1).
سوره شعراء (26) آیه 169
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
169
1
با توجّه به آنچه در آیه 36 ذاریات(51) آمده، لوط درخواستش را تنها برای خود و خانواده‌اش مطرح کرده است.
فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ﴿۱۷۰﴾
سرانجام او و همه خانواده‌اش را نجات دادیم،
سوره شعراء (26) آیه 170
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
170
إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ ﴿۱۷۱﴾
مگر پیرزنی که [همراه بزهکاران] باقی ماند(1).
سوره شعراء (26) آیه 171
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
171
1
آن پیرزن، در آیات 83 اعراف(7) ، 57 نمل(27) و 32 عنکبوت(29) معرّفی شده است.
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ ﴿۱۷۲﴾
آنگاه دیگران را در هم کوفتیم.
سوره شعراء (26) آیه 172
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
172
وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ ﴿۱۷۳﴾
و بارانی [از سنگ(1)] بر آنان باریدیم؛ باران هشدارداده‌شدگان وحشتناک بود.
سوره شعراء (26) آیه 173
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
173
1
برای توجیه افزوده، به آیه 82 هود(11) توجّه فرمایید.
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۷۴﴾
به راستی در این [امور] نشانه‌ای است [از تدبیر خدا]، و[لی] بیشترشان سَرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 174
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
174
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۷۵﴾
بی‌گمان صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 175
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
175
كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۷۶﴾
اهالی «ایکه»(1) هم پیامبران را دروغ‌پرداز شمردند؛
سوره شعراء (26) آیه 176
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
176
1
به زیرنویس اوّل آیه 78 حجر(15) توجّه فرمایید.
إِذْ قالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۷۷﴾
آنگاه که شعیب به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟
سوره شعراء (26) آیه 177
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
177
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۷۸﴾
من برای شما رسولی امین هستم؛
سوره شعراء (26) آیه 178
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
178
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۷۹﴾
در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.
سوره شعراء (26) آیه 179
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
179
وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۸۰﴾
از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم، پاداش من، تنها بر عهده صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره شعراء (26) آیه 180
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
180
أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ ﴿۱۸۱﴾
پیمانه را تمام بدهید و کسر نگذارید؛
سوره شعراء (26) آیه 181
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
181
وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقِيمِ ﴿۱۸۲﴾
و با میزان درست بسنجید؛
سوره شعراء (26) آیه 182
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
182
وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿۱۸۳﴾
حقوق مردم را کم برآورد نکنید و در زمین تبهکارانه سرکشی نکنید؛
سوره شعراء (26) آیه 183
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
183