انتخاب سریع آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ ﴿۱۳۳﴾

شما را به وسیله دامها و فرزندان[تان] یاری داد،
سوره شعراء (26) آیه 133
صفحه

372

سوره

شعراء (26)

آیه

133

وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ ﴿۱۳۴﴾

و باغها و چشمه‌سارها؛
سوره شعراء (26) آیه 134
صفحه

372

سوره

شعراء (26)

آیه

134

إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۳۵﴾

[اگر عصیان ورزید(1)‌] از مجازات روزی بزرگ بر شما می‌ترسم.
سوره شعراء (26) آیه 135
صفحه

372

سوره

شعراء (26)

آیه

135

1

برای توجیه افزوده، به آیات 15 انعام(6) و 13 زمر(39) توجّه فرمایید.

قالُوا سَواءٌ عَلَيْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِينَ ﴿۱۳۶﴾

گفتند: اندرز بدهی یا ندهی، برای ما یکسان است؛
سوره شعراء (26) آیه 136
صفحه

372

سوره

شعراء (26)

آیه

136

إِنْ هذا إِلاَّ خُلُقُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳۷﴾

این [روشِ ما‌] جز شیوه پیشینیان نیست(1)،
سوره شعراء (26) آیه 137
صفحه

373

سوره

شعراء (26)

آیه

137

1

این عبارت همان مفهوم آیه 74 شعراء(همین سوره) را دارد.

وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿۱۳۸﴾

و مجازات نخواهیم شد.
سوره شعراء (26) آیه 138
صفحه

373

سوره

شعراء (26)

آیه

138

فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۳۹﴾

هود را ‌دروغ‌پرداز شمردند، ما هم هلاکشان کردیم؛ به راستی در این [امور‌] نشانه‌ای است، و[لی‌] بیشترشان سَرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 139
صفحه

373

سوره

شعراء (26)

آیه

139

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۴۰﴾

بی‌گمان‌ ‌صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 140
صفحه

373

سوره

شعراء (26)

آیه

140

كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۴۱﴾

قوم ثمود(1) نیز پیامبران را ‌دروغ‌پرداز شمردند.
سوره شعراء (26) آیه 141
صفحه

373

سوره

شعراء (26)

آیه

141

1

ثمود از قبایل قدیم عرب است که پس از نابودی قوم عاد به وجود آمدند آیه 74 اعراف(7) و به لحاظ معماری، تمدن پیشرفته‌ای داشتند (آیه 74 اعراف(7) و 9 فجر(89)). این قوم متعاقب مخالفت با پیامبرشان صالح از میان رفتند. آیه 78 اعراف(7) عامل نابودی‌شان را زلزله سختی معرّفی کرده است.

إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صالِحٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۴۲﴾

آنگاه که برادرشان صالح به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟
سوره شعراء (26) آیه 142
صفحه

373

سوره

شعراء (26)

آیه

142