وَ إِذا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ ﴿۱۳۰﴾
و هنگامی که به کسی ضربه میزنید، جبّارانه ضربه میزنید.
سوره شعراء (26) آیه 130
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
130
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۳۱﴾
در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید؛
سوره شعراء (26) آیه 131
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
131
وَ اتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ ﴿۱۳۲﴾
در برابر خدایی پروا کنید که شما را به نعمتهایی یاری داد که خود [بهتر] میدانید؛
سوره شعراء (26) آیه 132
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
132
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ ﴿۱۳۳﴾
شما را به وسیله دامها و فرزندان[تان] یاری داد،
سوره شعراء (26) آیه 133
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
133
وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ ﴿۱۳۴﴾
و باغها و چشمهسارها؛
سوره شعراء (26) آیه 134
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
134
إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۳۵﴾
[اگر عصیان ورزید(1)] از مجازات روزی بزرگ بر شما میترسم.
سوره شعراء (26) آیه 135
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
135
1
برای توجیه افزوده، به آیات 15 انعام(6) و 13 زمر(39) توجّه فرمایید.
قالُوا سَواءٌ عَلَيْنا أَ وَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْواعِظِينَ ﴿۱۳۶﴾
گفتند: اندرز بدهی یا ندهی، برای ما یکسان است؛
سوره شعراء (26) آیه 136
صفحه
372
سوره
شعراء (26)
آیه
136
إِنْ هذا إِلاَّ خُلُقُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳۷﴾
این [روشِ ما] جز شیوه پیشینیان نیست(1)،
سوره شعراء (26) آیه 137
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
137
1
این عبارت همان مفهوم آیه 74 شعراء(همین سوره) را دارد.
وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿۱۳۸﴾
و مجازات نخواهیم شد.
سوره شعراء (26) آیه 138
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
138
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۳۹﴾
هود را دروغپرداز شمردند، ما هم هلاکشان کردیم؛ به راستی در این [امور] نشانهای است، و[لی] بیشترشان سَرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 139
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
139