انتخاب سریع آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۰۴﴾

و بی‌گمان ‌صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 104
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

104

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۰۵﴾

قوم نوح هم پیامبران را ‌دروغ‌پرداز شمردند(1).
سوره شعراء (26) آیه 105
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

105

1

واژه «مرسلین» پیامبران نشان می‌دهد که برخلاف قول مشهور، بین آدم و نوح پیامبران دیگری نیز بوده‌اند.

إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۰۶﴾

آنگاه که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟
سوره شعراء (26) آیه 106
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

106

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۰۷﴾

من برای شما رسولی امین هستم؛
سوره شعراء (26) آیه 107
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

107

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۰۸﴾

در برابر خدا پروا کنید(1) و مطیع من باشید؛
سوره شعراء (26) آیه 108
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

108

1

تقوی همان نیروی‌ تسلّط بر نفس و کنترل آن در برابر تمایلات نفس است. معنی دقیق تقوی، خویشتن‌بانی است.

وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۰۹﴾

از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم؛ پاداش من، تنها بر عهده ‌صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره شعراء (26) آیه 109
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

109

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۱۰﴾

در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.
سوره شعراء (26) آیه 110
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

110

قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَكَ وَ اتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ ﴿۱۱۱﴾

گفتند: چگونه تو را باور کنیم، در حالی که فرومایه‌ترین افراد پیرو تو هستند؟
سوره شعراء (26) آیه 111
صفحه

371

سوره

شعراء (26)

آیه

111

قالَ وَ ما عِلْمِي بِما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۱۲﴾

[نوح‌] گفت: من چه آگاهی از آنچه [در گذشته‌] می‌کردند دارم(1)؟
سوره شعراء (26) آیه 112
صفحه

372

سوره

شعراء (26)

آیه

112

1

آیه به وضوح نشان می‌دهد که پیامبران علم غیب نداشته‌اند، همان طور که صریحا در آیات 50 انعام(6) و 188 اعراف(7) آمده است.

إِنْ حِسابُهُمْ إِلاَّ عَلى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ ﴿۱۱۳﴾

حسابشان تنها با ‌صاحب‌اختیار من است، اگر درست درک کنید؛
سوره شعراء (26) آیه 113
صفحه

372

سوره

شعراء (26)

آیه

113