أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾
یا طعام دادن در روز واماندگی،
سوره بلد (90) آیه 14
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
14
يَتِيماً ذا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾
[خاصّه] به یتیمی از خویشاوندان،
سوره بلد (90) آیه 15
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
15
أَوْ مِسْكِيناً ذا مَتْرَبَةٍ ﴿۱۶﴾
یا بینوایی خاک نشین.
سوره بلد (90) آیه 16
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
16
ثُمَّ كانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿۱۷﴾
آنگاه [از این رهگذر] در زمره مؤمنانی قرار گیرد که یکدیگر را به شکیبایی و مهربانی [به خلق] توصیه میکنند.
سوره بلد (90) آیه 17
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
17
أُولئِكَ أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۱۸﴾
آنان سعادتمندند؛
سوره بلد (90) آیه 18
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
18
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِنا هُمْ أَصْحابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۱۹﴾
و کسانی که آیات ما را انکار کردند، تیره روزند.
سوره بلد (90) آیه 19
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
19
عَلَيْهِمْ نارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾
آتشی غیرقابلگریز بر آنان مقرّر شده است.
سوره بلد (90) آیه 20
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
20