لَوْ لا أَنْ تَدارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ ﴿۴۹﴾
اگر رحمتی از جانب صاحب‌اختیارش شامل حال او نشده بود، نکوهیده به صحرای برهوت می‌افتاد(1).
سوره قلم (68) آیه 49
صفحه
566
سوره
قلم (68)
آیه
49
1
این توجّه پروردگارش را در صحرا، در آیه 146 صافات(37) ملاحظه فرمایید.
فَاجْتَباهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۵۰﴾
آنگاه صاحب‌اختیارش او را برگزید و در زمره شایستگانش قرار داد(1).
سوره قلم (68) آیه 50
صفحه
566
سوره
قلم (68)
آیه
50
1
چگونگی آن را در آیات 147 و 148 صافات(37) ملاحظه فرمایید.
وَ إِنْ يَكادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿۵۱﴾
وقتی که انکارورزان آیات قرآن را شنیدند [از شدّت خشم] نزدیک بود با دیدگان [خیره و شرربار]شان تو را بزنند(1) و می‌گویند: مسلّماً دیوانه است؛
سوره قلم (68) آیه 51
صفحه
566
سوره
قلم (68)
آیه
51
1
برای توجیه افزوده، به آیات 46 اسراء(17) ، 72 حج(22) ، 7 لقمان(31) ، 45 زمر(39) و 8 جاثیه(45) توجّه فرمایید؛ ضمناً شیخ المفسرین طبرسی به نقل از مفسّران دیگر گفته است: «اینکه مفهوم آیه را به چشم زخم تعبیر کرده‌اند، درست نیست». و در المنجد هم آمده است: «اَزلَقَه ببصره: احدّ النظر الیه بسخط، با تندی و خشم به او نگاه کرد».
وَ ما هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ ﴿۵۲﴾
در حالی که قرآن جز یادآوری برای جهانیان نیست.
سوره قلم (68) آیه 52
صفحه
566
سوره
قلم (68)
آیه
52