تَنزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ مُنقَعِرٍ ﴿۲۰﴾
که مردم را از جای میکنْد، گویی تنههای(1) درختان ریشه کن شده خرما بودند.
سوره قمر (54) آیه 20
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
20
1
اعجاز: جمع عَجُز: تنه درخت.
فَکَیفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ ﴿۲۱﴾
[دیدید که] مجازات و هشدار من چگونه بود؟
سوره قمر (54) آیه 21
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
21
وَ لَقَد یَسَّرنَا القُرآنَ لِلذِّکرِ فَهَل مِن مُدَّکِرٍ ﴿۲۲﴾
قرآن را برای پند گرفتن آسان ساختیم؛ آیا پندپذیری هست؟
سوره قمر (54) آیه 22
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
22
کَذَّبَت ثَمُودُ بِالنُّذُرِ ﴿۲۳﴾
قوم ثمود(1) نیز هشداردهندگان را دروغپرداز شمردند.
سوره قمر (54) آیه 23
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
23
1
به زیرنویس آیه 141 شعراء(26) مراجعه فرمایید.
فَقالُوا أَ بَشَراً مِنَّا واحِداً نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَفِی ضَلالٍ وَ سُعُرٍ ﴿۲۴﴾
و گفتند: آیا [سزاوار است] بشری یکّه و تنها از میان خودمان را پیروی کنیم؟ در آن صورت در گمراهی و سردرگمی خواهیم بود(1).
سوره قمر (54) آیه 24
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
24
1
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیات 94 اسراء(17) و 7 فرقان(25) آمده، و پاسخ تصوّر جاهلانه آنان در آیات 43 نحل(16) و 8 انبیاء(21) آمده است.
أَ أُلقِیَ الذِّکرُ عَلَیهِ مِن بَینِنا بَل هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ ﴿۲۵﴾
چگونه از میان همه ما، کلام خدا تنها بر او القاء شده است(1)؟ نه، بلکه او دروغپردازی است خودپسند.
سوره قمر (54) آیه 25
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
25
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 4 ص(38) و 154 شعراء(26) آمده است.
سَیَعلَمُونَ غَداً مَنِ الکَذَّابُ الأَشِرُ ﴿۲۶﴾
فردا خواهند دانست که دروغپرداز خودپسند کیست؟
سوره قمر (54) آیه 26
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
26
إِنَّا مُرسِلُوا النَّاقَةِ فِتنَةً لَهُم فَارتَقِبهُم وَ اصطَبِر ﴿۲۷﴾
برای آزمایشِ آنان آن ماده شتر را [که درخواست کردهاند] خواهیم فرستاد(1)، مراقبِ [رفتار]شان باش و [بر آزارشان] شکیبایی کن.
سوره قمر (54) آیه 27
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
27
1
مُرسِلو: در اصل مرسلونَ، و نون آن در حالت اضافه افتاده است.
وَ نَبِّئهُم أَنَّ الماءَ قِسمَةٌ بَینَهُم کُلُّ شِربٍ مُحتَضَرٌ ﴿۲۸﴾
و به آنان اعلام کن که آب [چشمه] میانشان سهمیهبندی شده است؛ هر نوبت آب آماده حضور [صاحب نوبت] خواهد بود(1).
سوره قمر (54) آیه 28
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
28
1
به آیه 155 شعراء(26) که روشنتر بیان کرده است، توجّه فرمایید.
فَنادَوا صاحِبَهُم فَتَعاطی فَعَقَرَ ﴿۲۹﴾
ولی آنان همدستِ [جسورتر]شان را ندا دادند، او هم دست به کار شد و [شتر را] پی کرد.
سوره قمر (54) آیه 29
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
29