إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿۳۳﴾
اگر خدا بخواهد، باد را ساکن می‌گرداند تا [کشتیها] بر پهنه دریا بی‌حرکت(1) بمانند؛ به راستی در این [امر] برای هر شکیبای سپاسگزار نشانه‌هایی است.
سوره شوری (42) آیه 33
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
33
1
رواکد: جمع راکدَه: بی‌حرکت.
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ ﴿۳۴﴾
یا [اگر بخواهد] به [کیفر] دستاوردشان کشتیها را غرق کند، در حالی که از بسیاری [از گناهانشان] گذشت می‌کند؛
سوره شوری (42) آیه 34
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
34
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ ﴿۳۵﴾
تا [موجب عبرت باشد] و کسانی که در مورد آیات ما به مجادله برمی‌خیزند، بدانند که راه گریزی نخواهند داشت.
سوره شوری (42) آیه 35
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
35
فَما أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿۳۶﴾
آنچه به شما داده شده است، برخورداری [گذرای] زندگی دنیاست؛ و آنچه نزد خداست، برای مؤمنانی که تنها بر صاحب‌اختیارشان توکل می‌کنند(1)، بهتر و پاینده‌تر است؛
سوره شوری (42) آیه 36
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
36
1
برای روشن شدن معنی و مفهوم «توکل»، به زیرنویس آیه 48 احزاب(33) مراجعه فرمایید.
وَ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ ﴿۳۷﴾
و [نیز برای] آنان که از گناهان بزرگ و بی‌شرمی‌ها کناره می‌گیرند و آنگاه که به خشم درمی‌آیند، گذشت می‌کنند؛
سوره شوری (42) آیه 37
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
37
وَ الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿۳۸﴾
و آنان که [دعوت] صاحب‌اختیار خویش را پذیرا می‌شوند و نماز برپا می‌دارند و امورشان در میانشان به مشورت نهاده می‌شود و از آنچه روزی‌شان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند؛
سوره شوری (42) آیه 38
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
38
وَ الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ ﴿۳۹﴾
و کسانی که هر گاه مورد ستم قرار گیرند، به دفاع برمی‌خیزند(1).
سوره شوری (42) آیه 39
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
39
1
به آیه 9 حجرات(49) توجّه فرمایید.
وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴿۴۰﴾
جزای هر بدی مقابله به مثل است(1)؛ و هر که گذشت کند و [کار را] به صلاح آورد، پاداشش با خداست(2)؛ به راستی او ستمگران را دوست ندارد.
سوره شوری (42) آیه 40
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
40
1
در عبارت جزاء سیئة سیئة مثلها دفع تجاوز از باب مشاکله، تجاوز نامیده شده است. آیات 194 بقره(2) و 67 توبه(9) و چند آیه دیگر نیز از همین مقوله است.
2
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 126 نحل(16) آمده است.
وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ ﴿۴۱﴾
البته آنان که پس از ستمی که دیده‌اند، انتقام گیرند، هیچ راه [ملامت]ی بر آنان نیست.
سوره شوری (42) آیه 41
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
41
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ ﴿۴۲﴾
راه [ملامت] بر ستمگرانی گشوده است که به ناحق در زمین برتری‌خواهی می‌کنند؛ آنان مجازاتی دردناک [در انتظار] دارند.
سوره شوری (42) آیه 42
صفحه
487
سوره
شوری (42)
آیه
42