يا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اصْبِرْ عَلى ما أَصابَكَ إِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿۱۷﴾
پسرم، نماز برپا دار و [دیگران را] به رفتار شایسته فراخوان و از ناپسند بازدار و [در این راه] بر آنچه [از سختی و مصیبت] به تو می‌رسد شکیبا باش، که این نشان قدرت اراده است.
سوره لقمان (31) آیه 17
صفحه
412
سوره
لقمان (31)
آیه
17
وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ ﴿۱۸﴾
پسرم، از مردم رخ برمتاب و در زمین، خرامان گام برمدار(1)؛ که خدا هر متکبّر فخرفروش را دوست ندارد.
سوره لقمان (31) آیه 18
صفحه
412
سوره
لقمان (31)
آیه
18
1
به آیه 37 اسراء(17) توجّه فرمایید.
وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ ﴿۱۹﴾
در رفتار خود میانه‌رو باش و آوای خود را فرودار، که زشت‌ترین صداها بانگ خران(1) است.
سوره لقمان (31) آیه 19
صفحه
412
سوره
لقمان (31)
آیه
19
1
حمیر: جمع حمار: خران.
أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لا هُدىً وَ لا كِتابٍ مُنِيرٍ ﴿۲۰﴾
مگر توجّه نکرده‌اید که خدا هر چه در آسمانها و زمین است، در خدمت شما گماشت و نعمتهای آشکار و نهان خویش را به فراوانی بر شما ارزانی داشت؟ [با وجود این] بعضی از مردم ناآگاهانه و بدون هدایت و کتاب روشنی، درباره خدا به مجادله برمی‌خیزند.
سوره لقمان (31) آیه 20
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
20
وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ الشَّيْطانُ يَدْعُوهُمْ إِلى عَذابِ السَّعِيرِ ﴿۲۱﴾
و چون به آنان گفته شود: از کتابی که خدا نازل کرده است پیروی کنید، گویند: نه، از آنچه پدرانمان را معتقد به آن تشخیص داده‌ایم، پیروی می‌کنیم! اگر شیطان پدرانشان را به مجازات سوزان فراخوانده باشد چطور(1)؟!
سوره لقمان (31) آیه 21
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
21
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 104 مائده(5) و 23 و 24 زخرف(43) آمده است.
وَ مَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى وَ إِلَى اللَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ ﴿۲۲﴾
هر که وجود خود را تسلیم خدا کرده و نیکوکار باشد، به محکمترین دستاویز چنگ زده است؛ و سرانجام امور دست خداست.
سوره لقمان (31) آیه 22
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
22
وَ مَنْ كَفَرَ فَلا يَحْزُنْكَ كُفْرُهُ إِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ ﴿۲۳﴾
و هر که انکار ورزد نباید انکارش تو را اندوهگین کند؛ بازگشتشان به پیشگاه ماست(1) و آنان را از [حقیقت] اعمالشان آگاه خواهیم ساخت؛ البته خدا به راز دلها داناست.
سوره لقمان (31) آیه 23
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
23
1
به آیه 4 عنکبوت(29) توجّه فرمایید.
نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلاً ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلى عَذابٍ غَلِيظٍ ﴿۲۴﴾
اندکی [از لذّات دنیا] برخوردارشان می‌کنیم، آنگاه به تحمّل مجازاتی سخت ناگزیرشان می‌سازیم(1).
سوره لقمان (31) آیه 24
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
24
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 70 یونس(10) آمده است.
وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ ﴿۲۵﴾
اگر از آنان بپرسی: آسمانها و زمین را چه کسی آفریده است، قطعاً می‌گویند: خدا؛ بگو: ستایش(1) خاصّ خداست [نه معبودهای خیالی شما]، ولی بیشترشان نمی‌دانند.
سوره لقمان (31) آیه 25
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
25
1
حمد در زبان عرب به معنای سپاس و ستایش - هر دو - آمده است؛ سپاس در برابر نعمت و ستایش در برابر کمالات ذاتی او. برای توضیح بیشتر به زیرنویس آیه 34 فاطر(35) مراجعه فرمایید.
لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿۲۶﴾
هر چه در آسمانها و زمین است متعلّق به خداست؛ به راستی خدا بی‌نیاز و شایسته ستایش است.
سوره لقمان (31) آیه 26
صفحه
413
سوره
لقمان (31)
آیه
26