وَ كَذلِكَ أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا وَ صَرَّفْنا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْراً ﴿۱۱۳﴾
قرآن را این گونه به زبان فصیح نازل کردیم و در آن به شکلهای مختلف، اعلام خطر کردیم، بسا که پرواپیشه شوند یا موجب پندی برای آنان باشد.
سوره طه (20) آیه 113
صفحه
319
سوره
طه (20)
آیه
113
فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْماً ﴿۱۱۴﴾
والاست خدا، آن فرمانروای راستین(1)؛ و [تو ای رسول] قبل از آنکه وحی قرآن بر تو انجام پذیرد، [بر تکرارش] شتاب مکن(2) و بگو: صاحب‌اختیارا، بر دانش من بیفزای(3).
سوره طه (20) آیه 114
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
114
1
قید «حق» بعد از «ملک» از آن جهت است که در نظر مردم پادشاهی خدا با سلطنت سلاطین ناحق مقایسه نشود.
2
به آیات 16-19 قیامت(75) و نیز به آیه 6 اعلی(87) توجّه فرمایید.
3
معلوم می‌شود علم انبیاء نامحدود نیست و هر کس باید به پیروی از انبیاء دامنه علم خود را گسترش دهد.
وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً ﴿۱۱۵﴾
از قبل به آدم سفارشی کردیم، ولی فراموش کرد(1) و پایمردی در او نیافتیم.
سوره طه (20) آیه 115
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
115
1
منظور همان دستوری است که در نیمه دوّم آیه 19 اعراف(7) آمده است.
وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبى ﴿۱۱۶﴾
و [به یاد آر] زمانی را که به فرشتگان گفتیم: برای [بزرگداشت] آدم ابراز فروتنی کنید، همه ابراز فروتنی کردند، جز ابلیس که سر باز زد.
سوره طه (20) آیه 116
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
116
فَقُلْنا يا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَ لِزَوْجِكَ فَلا يُخْرِجَنَّكُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى ﴿۱۱۷﴾
آنگاه گفتیم: ای آدم، این [ابلیس] دشمن تو و [دشمن] همسر توست؛ زنهار شما را از بهشت آواره نکند که نگون بخت خواهی [د] شد.
سوره طه (20) آیه 117
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
117
إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيها وَ لا تَعْرى ﴿۱۱۸﴾
در بهشت بدون غذا و لباس نخواهی ماند؛
سوره طه (20) آیه 118
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
118
وَ أَنَّكَ لا تَظْمَؤُا فِيها وَ لا تَضْحى ﴿۱۱۹﴾
نه تشنه خواهی شد و نه آفتاب زده.
سوره طه (20) آیه 119
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
119
فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لا يَبْلى ﴿۱۲۰﴾
ولی شیطان وسوسه‌اش کرد و گفت: ای آدم، آیا [دوست داری] تو را به درخت جاودانگی و فرمانروایی زوال ناپذیر راهنمایی کنم؟
سوره طه (20) آیه 120
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
120
فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى ﴿۱۲۱﴾
هر دو از آن درخت خوردند، آنگاه اندام جنسی(1) آنان در نظرشان آشکار شد و شروع کردند از برگ [درختان] بر خود بپوشانند؛ [بدین قرار] آدم صاحب‌اختیار خویش را نافرمانی کرد و به راه تباهی افتاد.
سوره طه (20) آیه 121
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
121
1
سَوآت: جمع سَوءَة: عورت، جسد، لاشه.
ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدى ﴿۱۲۲﴾
آنگاه [با پشیمانی توبه کرد و(1)] صاحب‌اختیارش او را برگزید و [به رحمت خود] بر او بازگشت و هدایتش نمود.
سوره طه (20) آیه 122
صفحه
320
سوره
طه (20)
آیه
122
1
برای توجیه افزوده، به آیه 23 اعراف(7) توجّه فرمایید.