يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالاً لُبَداً ﴿۶﴾
می گوید: مال فراوانی را [در مبارزه] تباه کردم.
سوره بلد (90) آیه 6
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
6
أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ ﴿۷﴾
مگر می‌پندارد که هیچ کس او را نمی‌بیند؟!
سوره بلد (90) آیه 7
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
7
أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ ﴿۸﴾
آیا برای او دو چشم نیافریده‌ایم؟
سوره بلد (90) آیه 8
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
8
وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ ﴿۹﴾
و زبان و دو لب؟
سوره بلد (90) آیه 9
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
9
وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ ﴿۱۰﴾
و دو راه [خیر و شرّ] را به او ننمودیم(1)؟
سوره بلد (90) آیه 10
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
10
1
به آیات 3 انسان(76) و 8 شمس(91) و نیمه اوّل آیه 29 کهف(18) توجّه فرمایید.
فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾
ولی او به کاری که مهمّ بود، [شجاعانه] اقدام نکرد.
سوره بلد (90) آیه 11
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
11
وَ ما أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿۱۲﴾
خبر نداری آن کار بااهمیت چیست!
سوره بلد (90) آیه 12
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
12
فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿۱۳﴾
آزاد کردن اسیر،
سوره بلد (90) آیه 13
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
13
أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾
یا طعام دادن در روز واماندگی،
سوره بلد (90) آیه 14
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
14
يَتِيماً ذا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾
[خاصّه] به یتیمی از خویشاوندان،
سوره بلد (90) آیه 15
صفحه
594
سوره
بلد (90)
آیه
15