یَومَ یُسحَبُونَ فِی النَّارِ عَلی وُجُوهِهِم ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ ﴿۴۸﴾
روزی که به رو درافتاده در آتش کشیده شوند؛ [به آنان خطاب میشود:] تماس با آتش(1) را بچشید.
سوره قمر (54) آیه 48
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
48
1
«سقر» اسم خاصّ دوزخ است و به علت مؤنّث بودن، غیر منصرف میباشد؛ از این روی با آنکه مضاف الیه است، کسره نگرفته. عبارت «فی سَقَرَ» در آیه 42 مدثر(74) از همین مقوله است.
إِنَّا کُلَّ شَیءٍ خَلَقناهُ بِقَدَرٍ ﴿۴۹﴾
مطمئناً هر چیز را به اندازه آفریدهایم(1).
سوره قمر (54) آیه 49
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
49
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 21 حجر(15) آمده است.
وَ ما أَمرُنا إِلاَّ واحِدَةٌ کَلَمحٍ بِالبَصَرِ ﴿۵۰﴾
فرمان ما جز یک [اراده] نیست، همچون چشم بر هم زدنی [یا کمتر(1)].
سوره قمر (54) آیه 50
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
50
1
به آیه 40 نحل(16) توجّه فرمایید.
وَ لَقَد أَهلَکنا أَشیاعَکُم فَهَل مِن مُدَّکِرٍ ﴿۵۱﴾
همفکران شما را [در گذشته] هلاک کردیم؛ آیا پندپذیری هست(1)؟
سوره قمر (54) آیه 51
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
51
1
کلمه «مدّکر» در اصل «مذتکر» بوده است که ادغام شده و اسم فاعل باب افتعال از «ذکر» است.
وَ کُلُّ شَیءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿۵۲﴾
رفتارشان به تمامی در نامههای اعمال ثبت شده(1)،
سوره قمر (54) آیه 52
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
52
1
به آیه 18 ق(50) توجّه فرمایید.
وَ کُلُّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ مُستَطَرٌ ﴿۵۳﴾
و هر کوچک و بزرگی [در آن] به قلم رفته است(1).
سوره قمر (54) آیه 53
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
53
1
به آیات 30 آلعمران(3) و 49 کهف(18) که روشنتر بیان کرده است، توجّه فرمایید.
إِنَّ المُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ ﴿۵۴﴾
پرواپیشگان در باغهایی [از بهشت] و [کنار] نهر[ها] جای دارند؛
سوره قمر (54) آیه 54
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
54
فِی مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقتَدِرٍ ﴿۵۵﴾
در مجلسی شایسته و در قلمرو پادشاهی توانا.
سوره قمر (54) آیه 55
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
55