أَ أُلقِیَ الذِّکرُ عَلَیهِ مِن بَینِنا بَل هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ ﴿۲۵﴾
چگونه از میان همه ما، کلام خدا تنها بر او القاء شده است(1)؟ نه، بلکه او دروغپردازی است خودپسند.
سوره قمر (54) آیه 25
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
25
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 4 ص(38) و 154 شعراء(26) آمده است.
سَیَعلَمُونَ غَداً مَنِ الکَذَّابُ الأَشِرُ ﴿۲۶﴾
فردا خواهند دانست که دروغپرداز خودپسند کیست؟
سوره قمر (54) آیه 26
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
26
إِنَّا مُرسِلُوا النَّاقَةِ فِتنَةً لَهُم فَارتَقِبهُم وَ اصطَبِر ﴿۲۷﴾
برای آزمایشِ آنان آن ماده شتر را [که درخواست کردهاند] خواهیم فرستاد(1)، مراقبِ [رفتار]شان باش و [بر آزارشان] شکیبایی کن.
سوره قمر (54) آیه 27
صفحه
529
سوره
قمر (54)
آیه
27
1
مُرسِلو: در اصل مرسلونَ، و نون آن در حالت اضافه افتاده است.
وَ نَبِّئهُم أَنَّ الماءَ قِسمَةٌ بَینَهُم کُلُّ شِربٍ مُحتَضَرٌ ﴿۲۸﴾
و به آنان اعلام کن که آب [چشمه] میانشان سهمیهبندی شده است؛ هر نوبت آب آماده حضور [صاحب نوبت] خواهد بود(1).
سوره قمر (54) آیه 28
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
28
1
به آیه 155 شعراء(26) که روشنتر بیان کرده است، توجّه فرمایید.
فَنادَوا صاحِبَهُم فَتَعاطی فَعَقَرَ ﴿۲۹﴾
ولی آنان همدستِ [جسورتر]شان را ندا دادند، او هم دست به کار شد و [شتر را] پی کرد.
سوره قمر (54) آیه 29
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
29
فَکَیفَ کانَ عَذابِی وَ نُذُرِ ﴿۳۰﴾
[دیدید که] مجازات و هشدار من چگونه بود؟
سوره قمر (54) آیه 30
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
30
إِنَّا أَرسَلنا عَلَیهِم صَیحَةً واحِدَةً فَکانُوا کَهَشِیمِ المُحتَظِرِ ﴿۳۱﴾
بر سرشان یک خروشِ سهمناک فرستادیم و همگی همچون شاخههای خشک [مورد استفاده] حصارساز، شدند(1).
سوره قمر (54) آیه 31
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
31
1
منظور حصاری است که برای گوسفندان میسازند؛ ضمناً مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 67 هود(11) آمده است.
وَ لَقَد یَسَّرنَا القُرآنَ لِلذِّکرِ فَهَل مِن مُدَّکِرٍ ﴿۳۲﴾
قرآن را برای پند گرفتن آسان ساختیم؛ آیا پندپذیری هست؟
سوره قمر (54) آیه 32
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
32
کَذَّبَت قَومُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ ﴿۳۳﴾
قوم لوط هم هشداردهندگان(1) را دروغپرداز شمردند؛
سوره قمر (54) آیه 33
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
33
1
«نذر» هم جمع «نذیر» است به معنای بیمدهندگان، هم مصدر است به معنای انذار یا بیم دادن.
إِنَّا أَرسَلنا عَلَیهِم حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّیناهُم بِسَحَرٍ ﴿۳۴﴾
طوفانی ریگبار بر سرشان فرستادیم [که همه هلاک شدند]، به جز خانواده لوط که سحرگاهان نجاتشان دادیم(1)،
سوره قمر (54) آیه 34
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
34
1
ترتیب نجاتشان را در آیه 81 هود(11) ملاحظه فرمایید.