وَ مَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ ﴿۱۰﴾
[بگو:] هر اختلافی بین شماست، داوری‌اش با خداست(1)، چنین است خدا، صاحب‌اختیار من، تنها بر او توکل کرده‌ام و به پیشگاهش بازمی‌آیم.483
شوری (42)
10
به آیه 59 نساء(4) توجّه فرمایید.
فاطِرُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ مِنَ الْأَنْعامِ أَزْواجاً يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿۱۱﴾
آفریننده آسمانها و زمین است؛ برای شما همسرانی از [جنسِ] خودتان قرار داد و از دامها نیز جفت‌هایی آفرید؛ نفوس شما را در این [شرایط] افزایش می‌دهد؛ هیچ چیز همانند خدا نیست، و هم او شنوا و بیناست.484
شوری (42)
11
لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۱۲﴾
کلیدهای(1) [خزائن](2) آسمانها و زمین در اختیار اوست(3)؛ روزی را بر هر که بخواهد، فراخی بخشد و یا محدود گرداند؛ که بر هر چیزی داناست.484
شوری (42)
12
مقالید: جمع مِقلاد: کلید.
برای توجیه افزوده به بخش میانی آیه 7 منافقون(63) «وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الأَرضِ» توجه فرمایید.
به آیات 21 حجر(15) و 7 منافقون(63) توجّه فرمایید.
شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى وَ عِيسى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ ﴿۱۳﴾
از دین همان را برای شما مقرّر کرد که به نوح توصیه کرده بود و نیز آنچه به تو وحی کردیم و آنچه به ابراهیم و موسی و عیسی توصیه کردیم، اینکه: دین را برپا نگاه دارید و در مورد آن فرقه فرقه نشوید(1)؛ [قبول] مفاد دعوت تو بر مشرکان دشوار است(2)؛ خداست که هر کس را بخواهد [برای رسالت]، به سوی خویش برمی‌گزیند و هر که را [به درگاه او] بازآید، به سوی خود هدایت خواهد کرد.484
شوری (42)
13
به آیه 159 انعام(6) توجّه فرمایید.
نمود این دشواری بر مشرکان را در آیات 72 حج(22) ، 5 و 26 فصلت(41) و 8 جاثیه(45) ملاحظه فرمایید.
وَ ما تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ ﴿۱۴﴾
ولی آنان آگاهانه با انگیزه حسد و برتری‌خواهی که بینشان بود، راه تفرقه پیمودند(1)؛ و اگر فرمان(2) صاحب‌اختیارت [در موردِ مهلت و آزمون] تا زمانی معین(3)، از قبل مقرّر نشده بود، میان آنان [بی‌درنگ] داوری می‌شد؛ و [به دلیل انکار و اختلاف ایشان] وارثان بعدی کتاب، در مورد آن در تردیدی آمیخته به بدگمانی‌اند.484
شوری (42)
14
مجازاتشان را در آیه 159 بقره(2) ملاحظه فرمایید.
منظور از «کلمه» در این آیه، همان است که خدا در هنگام هبوط آدم به وی فرمود و در نیمه دوم آیه 36 بقره(2) آمده است.
برای توجیه افزوده در مورد مهلت، به آیات 42 ابراهیم(14) و 45 فاطر(35) و در مورد آزمون، به آیه 2 ملک(67) توجّه فرمایید.
فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿۱۵﴾
برای این [وحدت] آنان را [به آیینِ واحدِ الهی] دعوت کن، و همان‌گونه که فرمان یافته‌ای، استقامت کن(1) و هوسهایشان را پیروی مکن، و بگو: به همه کتابهایی که خدا نازل کرده است ایمان دارم، و فرمان یافته‌ام که در برابر شما به عدالت رفتار کنم؛ خدا صاحب‌اختیار ما و شماست؛ [نتیجه] اعمال ما برای ماست و [نتیجه] اعمال شما برای شما؛ نزاعی میان ما و شما نیست؛ خدا همه ما را [به هنگام رستاخیز] جمع خواهد کرد، و سرانجام منحصراً در پیشگاه اوست.484
شوری (42)
15
در آیه 112 هود(11) پیروان پیامبر(ص) نیز مشمول این دستور شده‌اند.
وَ الَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ ﴿۱۶﴾
کسانی که - پس از پذیرش عمومی درباره [دینِ] خدا محاجّه می‌کنند، منطقشان نزد صاحب‌اختیارشان بی‌پایه است؛ خشم [خدا] گریبانگیرشان می‌شود و مجازاتی سخت [در انتظار] دارند.485
شوری (42)
16
اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزانَ وَ ما يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ ﴿۱۷﴾
خداست که کتاب و مقیاس عدالت را به حق نازل کرده است(1)؛ و خبر نداری، بسا که رستاخیز نزدیک باشد(2).485
شوری (42)
17
هدف از نزول کتاب و میزان را در آیه 25 حدید(57) ملاحظه فرمایید. ضمناً در مورد جابجایی کلمه «میزان» در متن این آیه، آیه 142 اعراف(7) و زیرنویس مربوطه را ملاحظه فرمایید.
در مورد نزدیکی ساعت قیامت به آیات 6 و 7 معارج(70) إِنَّهُم یرَونَهُ بَعِیدا وَ نَراهُ قَرِیبا، 77 نحل(16) ، 63 مؤمنون(33) و 42 تا 46 نازعات(79) توجّه فرمایید.
يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِينَ يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ ﴿۱۸﴾
کسانی که رستاخیز را باور ندارند، [با تمسخر و] به شتاب آن را می‌خواهند؛ و کسانی که باور دارند و می‌دانند که حق است، از آن هراسانند(1)؛ آگاه باشید آنان که در مورد رستاخیز جدل و انکار می‌کنند، در گمراهی بی‌پایانی قرار دارند.485
شوری (42)
18
«اشفاق» به معنی مهربانی است، امّا وقتی با حرف «مِن» همراه باشد، مفهوم ترسیدن پیدا می‌کند.
اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ ﴿۱۹﴾
خدا در مورد بندگانش باریک‌بین است، هر که را بخواهد، روزی [فراوان] می‌بخشد؛ و او نیرومند و فرا دست است.485
شوری (42)
19