انتخاب آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

فاطِرُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ مِنَ الْأَنْعامِ أَزْواجاً يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿۱۱﴾

آفریننده آسمانها و زمین است؛ برای شما همسرانی از [جنسِ‌] خودتان قرار داد و از دامها نیز جفت‌هایی آفرید؛ نفوس شما را در این [شرایط‌] افزایش می‌دهد؛ هیچ چیز همانند خدا نیست، و هم او شنوا و بیناست.
سوره شوری (42) آیه 11
صفحه

484

سوره

شوری (42)

آیه

11

لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ ﴿۱۲﴾

کلیدهای(1) [خزائن](2) آسمانها و زمین در اختیار اوست(3)؛ روزی را بر هر که بخواهد، فراخی بخشد و یا محدود گرداند؛ که بر هر چیزی داناست.
سوره شوری (42) آیه 12
صفحه

484

سوره

شوری (42)

آیه

12

1

مقالید: جمع مِقلاد: کلید.

2

برای توجیه افزوده به بخش میانی آیه 7 منافقون(63) «وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الأَرضِ» توجه فرمایید.

3

به آیات 21 حجر(15) و 7 منافقون(63) توجّه فرمایید.

شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى وَ عِيسى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ ﴿۱۳﴾

از دین همان را برای شما مقرّر کرد که به نوح توصیه کرده بود و نیز آنچه به تو وحی کردیم و آنچه به ابراهیم و موسی و عیسی توصیه کردیم، اینکه: دین را برپا نگاه دارید و در مورد آن فرقه فرقه نشوید(1)؛ [قبول‌] مفاد دعوت تو بر مشرکان دشوار است(2)؛ خداست که هر کس را بخواهد [برای رسالت‌]، به سوی خویش برمی‌گزیند و هر که را [به درگاه او‌] بازآید، به سوی خود هدایت خواهد کرد.
سوره شوری (42) آیه 13
صفحه

484

سوره

شوری (42)

آیه

13

1

به آیه 159 انعام(6) توجّه فرمایید.

2

نمود این دشواری بر مشرکان را در آیات 72 حج(22) ، 5 و 26 فصلت(41) و 8 جاثیه(45) ملاحظه فرمایید.

وَ ما تَفَرَّقُوا إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ ﴿۱۴﴾

ولی آنان آگاهانه با انگیزه حسد و ‌‌برتری‌خواهی که بینشان بود، راه تفرقه پیمودند(1)؛ و اگر فرمان(2) ‌صاحب‌اختیارت [در موردِ مهلت و آزمون‌] تا زمانی معین(3)، از قبل مقرّر نشده بود، میان آنان [بی‌درنگ‌] داوری می‌شد؛ و [به دلیل انکار و اختلاف ایشان‌] وارثان بعدی کتاب، در مورد آن در تردیدی آمیخته به بدگمانی‌اند.
سوره شوری (42) آیه 14
صفحه

484

سوره

شوری (42)

آیه

14

1

مجازاتشان را در آیه 159 بقره(2) ملاحظه فرمایید.

2

منظور از «کلمه» در این آیه، همان است که خدا در هنگام هبوط آدم به وی فرمود و در نیمه دوم آیه 36 بقره(2) آمده است.

3

برای توجیه افزوده در مورد مهلت، به آیات 42 ابراهیم(14) و 45 فاطر(35) و در مورد آزمون، به آیه 2 ملک(67) توجّه فرمایید.

فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿۱۵﴾

برای این [وحدت‌] آنان را [به آیینِ واحدِ الهی‌] دعوت کن، و همان‌گونه که فرمان یافته‌ای، استقامت کن(1) و هوسهایشان را پیروی مکن، و بگو: به همه کتابهایی که خدا نازل کرده است ایمان دارم، و فرمان یافته‌ام که در برابر شما به عدالت رفتار کنم؛ خدا ‌صاحب‌اختیار ما و شماست؛ [نتیجه‌] اعمال ما برای ماست و [نتیجه‌] اعمال شما برای شما؛ نزاعی میان ما و شما نیست؛ خدا همه ما را [به هنگام رستاخیز‌] جمع خواهد کرد، و سرانجام منحصراً در پیشگاه اوست.
سوره شوری (42) آیه 15
صفحه

484

سوره

شوری (42)

آیه

15

1

در آیه 112 هود(11) پیروان پیامبر(ص) نیز مشمول این دستور شده‌اند.