قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۱۵۵﴾
گفت: این ماده شتری است(1) که سهمی از آب [چشمه] دارد، و روزِ معینی [از هفته] هم سهم شماست.
سوره شعراء (26) آیه 155
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
155
1
ناقه صالح ویژگیهایی داشته که در قرآن تصریح نشده است و مفسّران توضیح داده‌اند؛ آنچه در قرآن در این باره آمده در نیمه دوّم آیه 73 اعراف(7) ملاحظه فرمایید.
وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۵۶﴾
آزاری به آن نرسانید که مجازاتِ روزی بزرگ شما را فراخواهد گرفت.
سوره شعراء (26) آیه 156
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
156
فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِينَ ﴿۱۵۷﴾
[ولی] آن را از پای درآوردند، سپس پشیمان شدند؛
سوره شعراء (26) آیه 157
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
157
فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۵۸﴾
آنگاه مجازات آنان را فراگرفت(1)؛ به راستی در این [امور] نشانه‌ای است، و[لی] بیشترشان سَرِ ایمان نداشتند.
سوره شعراء (26) آیه 158
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
158
1
به آیه 78 اعراف(7) توجّه فرمایید.
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۵۹﴾
بی‌گمان صاحب‌اختیار تو فرادست و مهربان است.
سوره شعراء (26) آیه 159
صفحه
373
سوره
شعراء (26)
آیه
159
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۶۰﴾
قوم لوط نیز پیامبران را دروغ‌پرداز شمردند؛
سوره شعراء (26) آیه 160
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
160
إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لا تَتَّقُونَ ﴿۱۶۱﴾
آنگاه که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا پروا نمی‌کنید؟
سوره شعراء (26) آیه 161
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
161
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿۱۶۲﴾
من برای شما رسولی امین هستم؛
سوره شعراء (26) آیه 162
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
162
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ ﴿۱۶۳﴾
در برابر خدا پروا کنید و مطیع من باشید.
سوره شعراء (26) آیه 163
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
163
وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۶۴﴾
از شما هیچ پاداشی بر رسالتم نمی‌خواهم؛ پاداش من، تنها بر عهده صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره شعراء (26) آیه 164
صفحه
374
سوره
شعراء (26)
آیه
164