وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ قالُوا حَسْبُنا ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ ﴿۱۰۴﴾
و چون به آنان گفته شود: به آنچه خدا نازل کرده است و به [تعلیمات] رسول توجّه کنید، گویند: آنچه پدرانمان را معتقد به آن تشخیص داده‌ایم ما را بس؛ اگر پدرانشان چیزی نمی‌دانسته و هدایت نیافته بودند، چطور(1)؟125
مائده (5)
104
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 170 بقره(2) و 23 و 24 زخرف(43) آمده است.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۱۰۵﴾
ای ایمان‌آوردگان، مراقب خود باشید؛ اگر شما به راه هدایت باشید، هر که گمراه است به شما زیانی نخواهد رساند(1)؛ بازگشت همه شما به پیشگاه خداست و شما را به آنچه می‌کردید آگاه می‌سازد(2).125
مائده (5)
105
این معنی در جهت عکس، خطاب به مردم کجرفتار در آیه 23 یونس(10) یا ایها النّاسُ اِنّما بَغیکم عَلی اَنفُسِکم و نیز به طور کلی و عمومی در آیه 7 اسراء(17) آمده است: اِن اَحسَنتُم اَحسَنتُم لاَنفُسِکم و اِن اَسَأتُم فَلَها. در این رابطه آیه 113 نساء(4) را نیز ملاحظه فرمایید.
به آیه 22 ق(50) توجّه فرمایید: لَقَد کنتَ فِی غَفلَةٍ مِن هذا فَکشَفنا عَنک غِطاءَک فَبَصَرُک الیومَ حَدِیدٌ.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى وَ لا نَكْتُمُ شَهادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذاً لَمِنَ الْآثِمِينَ ﴿۱۰۶﴾
ای ایمان‌آوردگان، چون مرگِ یکی از شما فرا رسد، هنگام وصیت، [ملاک] گواهی میان شما، [گواهی] دو نفر عادل از بین شماست، یا اگر در سفر باشید و پیشامدِ مرگِ شما فرا رسید، دو تن دیگر از غیر خود؛ و شما [اولیای میّت] اگر [در مورد صداقت آنان] دچار تردید شدید، آنان را نگاه دارید تا بعد از نماز به خدا سوگند یاد کنند که: گواهی حق را به هیچ بهایی نفروشیم، اگرچه [پای] خویشاوند [در میان] باشد، و گواهی الهی را هرگز کتمان نکنیم که در غیر این صورت گناهکار خواهیم بود.125
مائده (5)
106
فَإِنْ عُثِرَ عَلى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنَّا إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰۷﴾
هر گاه مشخّص شد که گواهان، مرتکب گناه [و بیان خلاف واقع] شده‌اند، دو تن دیگر از کسانی که مورد جفا[ی گواهان] قرار گرفته‌اند و [به میّت] نزدیکترند به جایشان قرار گیرند و به خدا سوگند یاد کنند که: گواهی ما درست‌تر از گواهی آنان است و [از حق] تجاوز نکرده‌ایم؛ در غیر این صورت ستمکار خواهیم بود(1).125
مائده (5)
107
شیخ المفسرین طبرسی و علاّمه طباطبایی بنا به پیچیدگیهایی که در متن این آیه و آیه قبل هست، این دو آیه را از دشوارترین آیات قرآن به شمار آورده‌اند.
ذلِكَ أَدْنى أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهادَةِ عَلى وَجْهِها أَوْ يَخافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمانٌ بَعْدَ أَيْمانِهِمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اسْمَعُوا وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ ﴿۱۰۸﴾
این [شیوه] مناسبتر است به اینکه گواهی را بر وجه [حقیقی] اش ادا کنند و یا بترسند از اینکه سوگندهای دیگری بر سوگندهای خودشان حاکم گردد؛ در برابر خدا پروا کنید(1) و [به فرمان او] گوش فرا دارید، که خدا منحرفان را هدایت نخواهد کرد.125
مائده (5)
108
تقوی همان نیروی تسلّط بر نفس و کنترل آن در برابر تمایلات نفس است. معنی دقیق تقوی، خویشتن‌بانی است.