يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿۱۰۹﴾
روزی که خدا [در صحنه قیامت] رسولان را گرد آورده، و سؤال کند: دعوت شما [از جانب مردم] چگونه اجابت شد(1)؟ گویند: ما هیچ آگاهی نداریم(2)؛ که دانای رازهای نهان تویی، تو.126
مائده (5)
109
سؤال مشابه از مخاطبین پیامبران در مورد نحوه اجابت ایشان از دعوت پیامبران، در آیات 6 و 7 اعراف(7) و 65 قصص(28) آمده است.
اظهار بی‌اطلاعی پیامبران بعد از وفاتشان از احوال و رفتار مردم، مشخصا در مورد عیسی‌ع در آیات 116 و 117 مائده(همین سوره) آمده است. همچنین آیات 28 و 29 یونس(10) ، 14 رعد(13) ، 14 فاطر(35) و 5 احقاف(46) را ملاحظه نمایید.
إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلى والِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيها فَتَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِي وَ تُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتى بِإِذْنِي وَ إِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِينٌ ﴿۱۱۰﴾
[به یاد آر] آنگاه را که خدا گفت: ای عیسی فرزند مریم، نعمت مرا بر خود و مادرت یاد کن، آن زمان که تو را توسّط جبرئیل(1) نیرومند کردم؛ با مردم در گهواره [به اعجاز] و در میانسالی [به وحی] سخن گفتی؛ و آنگاه که تو را کتاب و دانشِ توأم با بینش و تورات و انجیل آموختم؛ و زمانی که مجسّمه پرنده‌ای از گِل می‌ساختی و در آن می‌دمیدی که به اذن من پرنده‌ای [جاندار] می‌شد، و نابینای مادرزاد و بیمار مبتلا به لکه‌های پوستی را به اذن من بهبود می‌بخشیدی؛ و آنگاه که مردگان را [زنده از گور(2)] خارج می‌کردی(3)؛ و آزار دودمان یعقوب را آنگاه که نشانه‌های روشن برای آنان آوردی از تو بازداشتم(4)، و گروهی از آنان که انکار می‌ورزیدند گفتند: این جز جادویی آشکار نیست؛126
مائده (5)
110
به زیرنویس آیه 87 بقره(2) مراجعه فرمایید.
برای توجیه افزوده، به آیه 49 آل‌عمران(3) توجّه فرمایید.
این معجزات تقریباً با همین الفاظ در آیات 46-49 آل عمران(3)، پس از آنکه فرشتگان بشارت فرزند به مریم می‌دهند، از زبان همان فرشتگان، خطاب به مریم آمده است.
عبارت اخیر که نشان می‌دهد بنی‌اسرائیل قصد آزار عیسی را داشتند و خدا او را از شرّشان محافظت کرد، با آیه 54 آل‌عمران(3) و مکروا و مکر اللّه واللّه خیر الماکرین منطبق است.
وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَ بِرَسُولِي قالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنا مُسْلِمُونَ ﴿۱۱۱﴾
و [به یاد آر] آنگاه را که به حواریون(1) الهام کردم: به من و رسولم ایمان آورید؛ گفتند: ایمان آوردیم و گواه باش که تسلیم [تو(2)] هستیم(3)126
مائده (5)
111
یاران ویژه عیسی‌ع.
برای توجیه افزوده، با آیه 131 بقره(2) مقایسه فرمایید.
این آیه نیز در داستانهای مربوط به عیسی، منطبق بر آیه 52 آل‌عمران(3) است.
إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۱۲﴾
و [یاد آر] آنگاه که حواریون گفتند: ای عیسی فرزند مریم، آیا صاحب‌اختیار تو می‌تواند برای ما خوراکی از آسمان فرو فرستد؟ [عیسی] گفت: اگر ایمان دارید در برابر خدا پروا کنید [و درخواست جاهلانه مکنید].126
مائده (5)
112
قالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْها وَ تَطْمَئِنَّ قُلُوبُنا وَ نَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنا وَ نَكُونَ عَلَيْها مِنَ الشَّاهِدِينَ ﴿۱۱۳﴾
گفتند: می‌خواهیم از آن غذا بخوریم و دلهای ما [به رسالت تو] مطمئن گردد و صداقت تو را درک کنیم و بر آن گواه باشیم.126
مائده (5)
113