انتخاب سریع آیه

بر اساس
نام سوره
شماره آیه

الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ فَالصَّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَيْبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ وَ اللاَّتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيًّا كَبِيراً ﴿۳۴﴾

شوهران قوامبخش [زندگی‌] زنانند(1)، زیرا خدا [از نظر نیروی جسمی‌] آنها را بر زنان برتری بخشیده(2) و [برای هزینه زندگی مشترک‌] از اموال خود خرج می‌کنند؛ بنابراین زنان شایسته، فرمانبردار [خدا(3)‌] هستند و در غیاب [همسر‌]، پاسدار [حقوق او‌] می‌باشند، زیرا خدا حقوق زنان را [با الزامِ مردان به قوامِ زندگی بودن و پرداخت نفقه‌] حفظ کرده است؛ امّا زنانی را که از سرکشی و ترک وظیفه‌شان [و طبعا از فاجعه طلاقشان‌] ترس دارید، [ابتدا‌] اندرزشان دهید و [اگر مؤثّر نیفتاد‌] در بستر(4) از آنان کناره بگیرید، [اگر باز هم بی‌نتیجه ماند، ناگزیر‌] با آنان برخورد کنید(5)، ولی اگر [در مورد وظایفی که بر عهده دارند‌] از شما اطاعت کردند، بر آنان بهانه‌ای مجویید، که خدا بلندپایه و بزرگ است.
سوره نساء (4) آیه 34
صفحه

84

سوره

نساء (4)

آیه

34

1

«قوّامون» جمع «قوّام» و «قوّام» صیغه مبالغه «قائم» است به معنی ایستاده و در مورد خانواده، قوّام کسی را می‌گویند که برای تمشیت امور خانواده قیام کند و همواره در تلاش باشد. ولی به طور کلی «قوّامون» کسانی هستند که پیوسته در انجام وظایف خود می‌کوشند. این کلمه در آیات 135 نساء(4) و 8 مائده(5) نیز آمده است. در آیه مورد بحث در حقیقت به وظیفه حفاظت و حراست از خانواده که به طور فطری و طبیعی بر عهده مردان است، اشاره شده و مورد تأکید قرار گرفته است.

2

منظور، برتری از نظر نیروی جسمانی است، نه برتری مقامی که معیار آن در آیه 13حجرات(49) آمده، اِنَّ اکرَمکم عِنداللّه اتقاکم.

3

در تفسیر طبری ذیل آیه 43 آل‌عمران(3)از قول پیامبر نقل شده که هر جا در قرآن ذکر قنوت گردیده، منظور فرمانبرداری از خداست؛ آیات 116 ، 238 بقره(2) ، 43 آل‌عمران(3) ، 120 نحل(16) و 26 روم(30) در این مورد صراحت دارد و سایر آیات که موضوع قنوت در آن آمده است مثل آیات 17 آل‌عمران(3) ، 35 احزاب(33) ، 9 زمر(39) و 5 و 12 تحریم(66) به چیزی جز خدا نمی‌تواند تعبیر شود

4

مضاجع: جمع مَضجَع: بِستر.

5

به دلیل مفاد آیه بعد که بحث داوری برای پیشگیری از جدایی و توافق احتمالی مطرح شده، مسائل این آیه نیز که مقدمه آیه بعدی است، مربوط به موقعی است که خطر متارکه به علت برتری‌جویی و خیره‌سری زن به طور جدّی مطرح شده است و برای پرهیز از پدیده طلاق، آزمایش و تحمّل مشکلات کوچکتر، البته عاقلانه است.

وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَيْنِهِما فَابْعَثُوا حَكَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً خَبِيراً ﴿۳۵﴾

و اگر [مشکل زوج حل نشد و‌] از ناسازگاری میان آنان ترس داشتید، [باز هم برای پرهیز از متارکه،‌] داوری از خانواده مرد و داوری از خانواده زن انتخاب کنید؛ اگر [زن و شوهر‌] سرِ سازگاری داشته باشند، خدا آنان را به توافق خواهد رساند، که خدا دانایی است آگاه.
سوره نساء (4) آیه 35
صفحه

84

سوره

نساء (4)

آیه

35

وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ بِذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ وَ الْجارِ ذِي الْقُرْبى وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ مُخْتالاً فَخُوراً ﴿۳۶﴾

خدای را بندگی کنید و هیچ چیز [و هیچ کس‌] را [در توان و تدبیر‌] با او شریک نشمارید و نسبت به پدر و مادر، خویشاوندان، یتیمان، بینوایان، همسایگان نزدیک و دور، و معاشران، در راه ماندگان و نیز اسیرانی که در اختیار شما هستند، [به شایستگی‌] نیکی کنید، که خدا افراد متکبّر و فخرفروش را دوست ندارد؛
سوره نساء (4) آیه 36
صفحه

84

سوره

نساء (4)

آیه

36

الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ عَذاباً مُهِيناً ﴿۳۷﴾

همان افرادی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل وامی دارند و مالی را که خدا از فزون‌بخشی خود به آنها عطا کرده است، پنهان می‌دارند؛ [اینان ناسپاسند‌] و برای ناسپاسان مجازاتی ذلّت‌بار آماده کرده‌ایم؛
سوره نساء (4) آیه 37
صفحه

84

سوره

نساء (4)

آیه

37

وَ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ يَكُنِ الشَّيْطانُ لَهُ قَرِيناً فَساءَ قَرِيناً ﴿۳۸﴾

و [نیز‌] کسانی [هم‌] که اموالشان را برای نمایش به مردم انفاق می‌کنند و به خدا و روز واپسین باور ندارند(1)؛ [شیطان همدم آنهاست‌] و هر که شیطان همدم اوست(2)، بد همدمی دارد.
سوره نساء (4) آیه 38
صفحه

85

سوره

نساء (4)

آیه

38

1

آیه به نحوی، بیان آیه 264 بقره(2) است.

2

به آیه 83 مریم(19) توجّه فرمایید.

وَ ما ذا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ وَ كانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيماً ﴿۳۹﴾

چه زیانی به آنان می‌رسید اگر به خدا و روز واپسین باور می‌داشتند و از آنچه خدا روزیشان کرده، انفاق می‌کردند؟ و خدا به احوالشان داناست(1).
سوره نساء (4) آیه 39
صفحه

85

سوره

نساء (4)

آیه

39

1

این آیه یکی از موارد آیاتی است که به وضوح اختیار انسان را در انتخاب راه و چگونه بودن خویش می‌رساند.

إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضاعِفْها وَ يُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِيماً ﴿۴۰﴾

به راستی خدا همسنگ ذرّه‌ای ستم نمی‌کند؛ و اگر [در کارنامه کسی‌] حسنه‌ای باشد، چندبرابرش می‌کند(1) و از جانب خود پاداشی بزرگ خواهد داد.
سوره نساء (4) آیه 40
صفحه

85

سوره

نساء (4)

آیه

40

1

به آیه 261 بقره(2) و نیمه اوّل آیه 160 انعام(6) توجّه فرمایید.

فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهِيداً ﴿۴۱﴾

آنگاه که از هر امّتی گواهی آوریم و تو را [در مورد ابلاغ پیامهای ما(1)‌] بر این مردم گواه آوریم، [حال و روز این ناباوران‌] چگونه است؟
سوره نساء (4) آیه 41
صفحه

85

سوره

نساء (4)

آیه

41

1

با آیه 117 مائده(5) از نظر نحوه گواهی دادن پیامبران مقایسه فرمایید.

يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ عَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الْأَرْضُ وَ لا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثاً ﴿۴۲﴾

در آن روز انکارورزانی که با رسول به نافرمانی برخاستند، آرزو می‌کنند کاش با خاک یکسان شوند(1)؛ و هیچ سخنی را از خدا کتمان نتوانند کرد.
سوره نساء (4) آیه 42
صفحه

85

سوره

نساء (4)

آیه

42

1

همین معنی به صورت روشن‌تر در آیه 40 نبأ(78) آمده است.

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلاَّ عابِرِي سَبِيلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أَوْ عَلى سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَفُوًّا غَفُوراً ﴿۴۳﴾

ای ایمان‌آوردگان، در حال مستی(1) به نماز نایستید، تا زمانی که بدانید چه می‌گویید و نه هم در حال جنابت، تا وقتی غسل کنید، مگر اینکه مسافر باشید؛ و اگر بیمار یا در سفر بودید، یا یکی از شما از آبریزگاه(2) آمد و یا با زنان آمیزش داشتید و به آب دسترسی نداشتید، بر خاک پاکی تیمم کنید و به چهره‌ها و دست‌هاتان بکشید، که خدا گذشت‌‌کننده و آمرزگار است.
سوره نساء (4) آیه 43
صفحه

85

سوره

نساء (4)

آیه

43

1

سکاری: جمع سَکران: مست.

2

غائط: به معنی زمین پست یا گودال است، چون در آن دوران دستشویی و مستراح به صورت امروز در محل محفوظ دوربسته وجود نداشت از زمین‌‌های گود استفاده می‌کردند.