إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۲۱۸﴾
کسانی که ایمان آوردند و کسانی که در راه خدا هجرت کردند و به مبارزه برخاستند، به رحمت خدا امیدوارند، و خدا آمرزگاری است مهربان.
سوره بقره (2) آیه 218
صفحه
34
سوره
بقره (2)
آیه
218
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿۲۱۹﴾
درباره مِی و قمار از تو می‌پرسند؛ بگو: در آنها گناه بزرگی است و منافعی [هم] برای مردم دارد، و[لی] گناهش از نفعش بیشتر است؛ و [نیز] از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنند؛ بگو: [در انفاق] میانه‌رو‌ی(1) [شایسته است]؛ خدا آیات را این گونه برای شما به روشنی بیان می‌کند، بسا که درباره دنیا و آخرت بیندیشید.
سوره بقره (2) آیه 219
صفحه
34
سوره
بقره (2)
آیه
219
1
از نظر معنی و مفهوم کلمه «عفو» در این آیه، به آیات 67 فرقان(25) و 29 اسراء(17) توجّه فرمایید.
فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿۲۲۰﴾
در مورد یتیمان از تو سؤال می‌کنند؛ بگو: سامان دادن کار آنها بهتر است [از عدم مداخله(1)]؛ و اگر با آنها معاشرت می‌کنید، [بجاست] که برادران شما هستند(2)؛ و خدا تبهکار را از درستکار تشخیص می‌دهد و اگر خدا می‌خواست، شما [مفسدین] را به ستوه می‌آورد، که فرا دستی فرزانه است.
سوره بقره (2) آیه 220
صفحه
35
سوره
بقره (2)
آیه
220
1
منظور اصلی در این آیه این است که به علت نگرانی و سوء برداشت از آیات 152 انعام(6) و 10 نساء(4)، کناره‌گیری از سامان دادن امور یتیمان نکنید.
2
لفظ «برادر» در اینجا بنابر قاعده «تغلیب» به کار رفته و شامل مرد و زن می‌شود؛ چنانکه در آیه 176 نساء(4) می‌فرماید و ان کانوا اخوة رجالا و نساء (اگر میراث بران چند برادر باشند، اعمّ از زن و مرد) که واژه «اخوه» برای مجموع برادر و خواهر به کار رفته است.
وَ لا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَ لا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَ لَوْ أَعْجَبَكُمْ أُولئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَ يُبَيِّنُ آياتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿۲۲۱﴾
با زنان بت پرست ازدواج نکنید، مگر اینکه ایمان بیاورند(1)؛ و زن اسیری که ایمان آورده، بهتر است از زن [آزاد] مشرک، اگرچه [زیبایی‌اش] شما را به شگفت آورد؛ و [دختران خود را] به ازدواج مشرکین درنیاورید، مگر آنکه ایمان بیاورند؛ و اسیر با ایمان بهتر است از مشرک [آزاد]، اگرچه [محاسنش] شما را به شگفت آورد؛ آنان به آتش فرا می‌خوانند؛ و خدا بر اساس قانونمندی خویش به بهشت و آمرزش فرا می‌خواند؛ و آیات خود را برای مردم به روشنی بیان می‌دارد، بسا که پند پذیرند.
سوره بقره (2) آیه 221
صفحه
35
سوره
بقره (2)
آیه
221
1
آیه نشان می‌دهد که مسلمان‌‌ها در زمان پیامبرص با همه مشرکان و بت پرستان سر جنگ نداشتند و روابط با بعضی از آنها چنان بود که حتّی تصوّر ازدواج با دخترانشان می‌رفته، ولی بعضی از دستجات آنها، خودشان با مسلمین سر جنگ داشتند، به آیه 190 بقره(همین سوره) توجّه فرمایید.
وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحِيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿۲۲۲﴾
از تو در مورد دوره ماهانه [زنان] می‌پرسند؛ بگو: آن [حالت] گونه‌ای ناراحتی است، پس در آن دوره از [آمیزش با] ایشان کناره بگیرید و به آنان نزدیک نشوید تا پاک شوند و چون پاک گردند، همان‌گونه که خدا فرمان داده است، بر آنها درآیید، که خدا توبه‌‌کنندگان و کسانی را که به پاکیزگی توجّه دارند دوست می‌دارد.
سوره بقره (2) آیه 222
صفحه
35
سوره
بقره (2)
آیه
222
نِساؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۲۲۳﴾
زنان شما [همچون] کشتزاری برای شما هستند، پس هر زمان که بخواهید به کشتزار خویش درآیید و برای خود پیش اندیشی کنید؛ و در برابر خدا پروا کنید و بدانید که به لقای او نایل خواهید شد(1)؛ و اهل ایمان را بشارت ده.
سوره بقره (2) آیه 223
صفحه
35
سوره
بقره (2)
آیه
223
1
کلمه «ملاقوه» در اصل «ملاقونه» بوده، به معنی ملاقات‌کنندگان او، که «ن» آن به علت اضافه شدن حذف شده است.
وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۲۴﴾
[نام] خدا را دستاویزی برای سوگندهای خویش قرار ندهید تا [به این وسیله] از نیکویی و پرهیزکاری و اصلاح بین مردم شانه خالی کنید؛ و [بدانید که] خدا شنوایی داناست.
سوره بقره (2) آیه 224
صفحه
35
سوره
بقره (2)
آیه
224
لا يُؤاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمانِكُمْ وَ لكِنْ يُؤاخِذُكُمْ بِما كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ ﴿۲۲۵﴾
خدا شما را به خاطر سوگندهای بیهوده [و بی‌اختیار]تان بازخواست نمی‌کند، ولی نسبت به سوگندهای قلبی شما(1) بازخواست می‌کند(2)؛ و [از آنچه گذشته است آمرزش بخواهید که] خدا آمرزگاری است بردبار.
سوره بقره (2) آیه 225
صفحه
36
سوره
بقره (2)
آیه
225
1
به آیه 284 بقره(2) ان تبدوا ما فی انفسکم او تخفوه یحاسبکم به اللّه توجه فرمایید.
2
کفّاره آن در آیه 89 مائده(5)آمده است.
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۲۲۶﴾
برای کسانی که [به رسم زشت جاهلیت] بر ترک آمیزش با زنان خود سوگند یاد کنند، چهار ماه چشم به راه بودن مقرّر شده؛ و اگر [از سوگند بی‌منطق] بازگشتند، خدا آمرزگاری است مهربان.
سوره بقره (2) آیه 226
صفحه
36
سوره
بقره (2)
آیه
226
وَ إِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۲۷﴾
و اگر آهنگ طلاق کردند، [به شایستگی جدا شوند که] خدا شنوا و داناست.
سوره بقره (2) آیه 227
صفحه
36
سوره
بقره (2)
آیه
227