أَ وَ لَمْ يَرَ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ ﴿۷۷﴾
مگر انسان نمی‌داند که او را از نطفه‌ای [بی‌مقدار] آفریده‌ایم، و آنگاه [که تنومند گردید] خصومتگری آشکار شد؟
سوره یس (36) آیه 77
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
77
وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ ﴿۷۸﴾
برای ما مثلی زد و آفرینش خویش را از یاد برد(1)؛ [و] گفت: استخوانهای(2) پوسیده را چه کسی حیات می‌بخشد؟
سوره یس (36) آیه 78
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
78
1
به آیات 5 و 6 طارق(86) توجّه فرمایید.
2
عظام: جمع عَظم: استخوان.
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ ﴿۷۹﴾
بگو: همان کسی که اوّل بار آن را پدید آورده است، زنده‌اش می‌کند؛ و او به هر آفرینشی دانا [و توانا] ست.
سوره یس (36) آیه 79
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
79
الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ ﴿۸۰﴾
همان خدایی که برای [استفاده] شما از درخت سبز آتش پدید آورد که خودتان از آن می‌افروزید(1).
سوره یس (36) آیه 80
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
80
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیات 71 و 72 واقعه(56) آمده است: افرایتم النار التی تورون أانتم انشأتم شجرتها ام نحن المنشئون.
أَ وَ لَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِقادِرٍ عَلى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلى وَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ ﴿۸۱﴾
آیا خدایی که آسمانها و زمین را آفرید، بر آفرینشِ همانند آنان قادر نیست(1)؟ چرا، و البته او آفریدگاری داناست.
سوره یس (36) آیه 81
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
81
1
به آیه 57 غافر(40) توجّه فرمایید.
إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ﴿۸۲﴾
چون چیزی را اراده کند، فرمانش جز این نیست که گوید: باش و می‌شود.
سوره یس (36) آیه 82
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
82
فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۸۳﴾
منزّه است خدایی که نظام حاکم(1) بر همه موجودات [عالم] در کف اوست و به پیشگاه او بازگردانده می‌شوید.
سوره یس (36) آیه 83
صفحه
445
سوره
یس (36)
آیه
83
1
«ملکوت» در اصل به معنی ملک عظیم است. وزن «فعلوت» برای مبالغه به کار می‌رود؛ مثل جبروت به معنی قدرت عظیم الهی.