وَ إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلا صَرِيخَ لَهُمْ وَ لا هُمْ يُنْقَذُونَ ﴿۴۳﴾
و اگر بخواهیم، آنان را غرق میکنیم که نه فریادرسی داشته باشند و نه رهایی داده شوند؛
سوره یس (36) آیه 43
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
43
إِلاَّ رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتاعاً إِلى حِينٍ ﴿۴۴﴾
مگر به رحمتی از جانب ما و برخورداری تا مدّتی [معین].
سوره یس (36) آیه 44
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
44
وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا ما بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَ ما خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۴۵﴾
آنگاه که به آنان گفته شود، از [بزهکاری] حال و [مجازات] آینده خویش پروا کنید، بسا که مورد رحمت [خدا] قرار گیرید، [بیتوجهند].
سوره یس (36) آیه 45
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
45
وَ ما تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضِينَ ﴿۴۶﴾
هیچ آیتی از آیات صاحباختیارشان بر آنان عرضه نمیشد، مگر اینکه از آن رویگردان بودند(1).
سوره یس (36) آیه 46
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
46
1
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیه 105 یوسف(12) آمده است.
وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ ﴿۴۷﴾
و چون به آنان گفته شود: از آنچه خدا روزی شما کرده است انفاق کنید، انکارورزان به مؤمنین گویند: چرا کسی را اطعام کنیم که اگر خدا میخواست، خود اطعامش میکرد؟! شما در گمراهی آشکاری قرار گرفتهاید!
سوره یس (36) آیه 47
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
47
وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ ﴿۴۸﴾
میگویند: اگر راست میگویید، این وعده[ی رستاخیز] کی فرا میرسد؟!
سوره یس (36) آیه 48
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
48
ما يَنْظُرُونَ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿۴۹﴾
فقط یک خروشِ سهمناک را انتظار میبرند که در حال مخاصمه(1) [با یکدیگر، ناگهان(2)] آنان را فرا میگیرد(3).
سوره یس (36) آیه 49
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
49
1
واژه «یخصّمون» در اصل «یختصمون» بوده است و از باب افتعال است.
2
برای توجیه افزوده، به آیه 66 زخرف(43) توجّه فرمایید.
3
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 53 یس(36) آمده است.
فَلا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لا إِلى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ﴿۵۰﴾
در آن دم نه فرصتِ وصیتی خواهند داشت و نه [امکانِ] بازگشت به خانواده خود را.
سوره یس (36) آیه 50
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
50
وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ ﴿۵۱﴾
و در صدادهنده بزرگ دمیده شود، آنگاه همه از گورها(1) به پیشگاه صاحباختیارشان میشتابند(2).
سوره یس (36) آیه 51
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
51
1
اجداث: جمع جَدَث: قبر، گور.
2
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیات 7 و 8 قمر(54) ، 43 معارج(70) و 13 و 14 نازعات(79) آمده است.
قالُوا يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ ﴿۵۲﴾
می گویند: وای به حال ما، چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟ این همان وعده [خدای] رحمان(1) است و پیامبران راست میگفتند(2).
سوره یس (36) آیه 52
صفحه
443
سوره
یس (36)
آیه
52
1
با حالت پشیمانی، اشاره به گفتار مغرورانه خودشان است در دنیا؛ به آیه 60 فرقان(25) توجّه فرمایید.
2
اولین سخن منکران وقتی از خواب مرگ برمیخیزند، حاکی از احساس ترس و ملامت نفس است، درست برعکس ایمان آوردگان، به آیه 103 انبیاء(21) توجه فرمایید.