قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْراهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلاَّ قَوْلَ إِبْراهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ ما أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ رَبَّنا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ ﴿۴﴾
در [روش] ابراهیم و همراهانش سرمشق نیکویی برای شماست(1)، آنگاه که به قوم [مشرک] خود گفتند: ما از شما و بتهایی که به جای خدا بندگی[شان] میکنید، بری(2) و برکناریم، [عقاید] شما را انکار میکنیم و میان ما و شما، همواره دشمنی و کینه برقرار خواهد بود تا وقتی که تنها به خدا ایمان آورید [همه گفتار ابراهیم قابل تأسّی است] جز این مورد که ابراهیم با پدرش گفت: برای تو آمرزش خواهم خواست(3)، و[لی] قادر به دفع مجازات خدا از تو نخواهم بود؛ [زبان حال ابراهیم و همراهانش چنین بود که:] صاحباختیارا، تنها بر تو توکل کردیم(4) و به سوی تو بازآمدیم و سرانجام در پیشگاه توست؛549
ممتحنه (60)
4
همین معنی و مفهوم را در مورد پیامبر اسلامص در آیه 21 احزاب(33) ملاحظه فرمایید.
بُرَآء: جمع بری ء: بیزار.
به آیات 113 و 114 توبه(9) توجّه فرمایید.؛ ضمناً بقیه کلام ابراهیم(ع) را در آیات 42-48 مریم(19) ملاحظه فرمایید.
معنی توکل انجام وظیفه خدایی و سپردن نتیجه آن به خداست، بدون هیچ نگرانی و اضطراب از آینده؛ به آیه 122 آلعمران(3) که همین معنی را میرساند توجه فرمایید.
رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنا رَبَّنا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۵﴾
صاحباختیارا، ما را دستخوش آشوبی به سود انکارورزان مگردان و بر ما ببخشای، که تنها توای که فرادست و فرزانهای.549
ممتحنه (60)
5
لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ مَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿۶﴾
در [روش] آنان سرمشق نیکویی برای شماست، برای کسی که به خدا و روز واپسین امید دارد؛ و هر که روی برتابد، خدا [از اطاعت خلق] بینیاز و شایسته ستایش است.550
ممتحنه (60)
6
عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الَّذِينَ عادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَ اللَّهُ قَدِيرٌ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۷﴾
چه بسا خدا میان شما و پارهای از دشمنانتان دوستی پدید آورد؛ که خدا توانا و آمرزگاری است مهربان.550
ممتحنه (60)
7
لا يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿۸﴾
خدا شما را از داشتن روابط نیکو و عادلانه با کسانی که در امر دین با شما نجنگیدهاند و شما را از خانههای خود بیرون نراندهاند، نهی نمیکند؛ و خدا عادلان را دوست میدارد؛550
ممتحنه (60)
8
إِنَّما يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ أَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ وَ ظاهَرُوا عَلى إِخْراجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۹﴾
شما را تنها از دوستی(1) با کسانی نهی میکند که در امر دین با شما جنگیدند و با پشتیبانی یکدیگر، شما را از خانههای خود بیرون راندند؛ و کسانی که با آنان دوستی ورزند، ستمگرند.550
ممتحنه (60)
9
کلمه «تَوَلَّوهم» در اصل «تَتَوَلَّوهم» میباشد.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا جاءَكُمُ الْمُؤْمِناتُ مُهاجِراتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِناتٍ فَلا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَ لا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ آتُوهُمْ ما أَنْفَقُوا وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ وَ سْئَلُوا ما أَنْفَقْتُمْ وَ لْيَسْئَلُوا ما أَنْفَقُوا ذلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿۱۰﴾
ای ایمانآوردگان، هر گاه زنان با ایمان مهاجر نزد شما آیند، در مورد آنان تحقیق کنید؛ [اگرچه] خدا به ایمانشان داناتر است؛ اگر آنان را با ایمان تشخیص دادید، به سوی کفّار بازشان نگردانید؛ زیرا آنان بر یکدیگر حلال نیستند؛ و[لی] هزینهای که [آن کفّار برای ازدواج] کردهاند، به آنان بپردازید؛ و بر شما گناهی نیست که اگر مهرشان(1) را بدهید، با آنان ازدواج کنید؛ و به همسری(2) زنان کافرِ [خود که به مکه نزد کفّار بازگشتهاند] پایبند مباشید و هزینهای که برای ازدواج کردهاید، مطالبه کنید و کفّار نیز هزینهای که [برای ازدواج زنان مؤمن و فراری خود] کردهاند، باید مطالبه کنند؛ این(3) حکم خداست که میان شما داوری میکند؛ و خدا دانا و فرزانه است.550
ممتحنه (60)
10
اجور: جمع اَجر: مهریه.
عِصَم: جمع عِصمَة: پیوند زناشویی.
در مورد کلمه «ذلکم» به زیرنویس آیه 95 انعام(6) مراجعه فرمایید.
وَ إِنْ فاتَكُمْ شَيْءٌ مِنْ أَزْواجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْواجُهُمْ مِثْلَ ما أَنْفَقُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿۱۱﴾
و اگر مهریهای از همسران شما [با رفتن آنان] به سوی کفّار، از دستتان رفت، آنگاه به [غنیمتی که] عاقبت [جنگ است] دست یافتید، [از آن محلّ] به کسانی که همسرانشان رفتهاند، معادل هزینهای که [برای ازدواج] کردهاند، بپردازید؛ و در برابر خدایی که به او ایمان دارید پروا کنید(1).550
ممتحنه (60)
11
تقوی همان نیروی تسلّط بر نفس و کنترل آن در برابر تمایلات نفس است. معنی دقیق تقوی، خویشتنبانی است.
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا جاءَكَ الْمُؤْمِناتُ يُبايِعْنَكَ عَلى أَنْ لا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئاً وَ لا يَسْرِقْنَ وَ لا يَزْنِينَ وَ لا يَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَ لا يَأْتِينَ بِبُهْتانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۱۲﴾
ای پیامبر، هر گاه زنان با ایمان برای سپردن تعهّد نزد تو آیند [بر این اساس] که هیچ چیز را [در قدرت و تدبیر] با خدا شریک نشمارند و دزدی و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و فرزندی که در دامان خود دارند، به ناروا به کسی نسبت ندهند و در رفتار شایسته از تو نافرمانی نکنند، تعهّدشان را بپذیر و برای آنان از درگاه خدا آمرزش بخواه؛ که خدا آمرزگاری است مهربان(1).551
ممتحنه (60)
12
به نیمه دوّم آیه 64 نساء(4) توجّه فرمایید.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَما يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحابِ الْقُبُورِ ﴿۱۳﴾
ای ایمانآوردگان، گروهی را که خدا بر آنان خشمگین است(1)، به دوستی مگیرید؛ آنان همانگونه از [ثوابِ] آخرت ناامیدند که کفّار از [دیدارِ] درگورخفتگان.551
ممتحنه (60)
13
منظور قوم یهود است که در آیات 61 و 90 بقره(2) مورد غضب خدا معرّفی شدهاند. و نیز منافقان که در آیه 6 فتح(48) با همین صفت معرّفی شدهاند.