فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً ﴿۲﴾
و طوفانهای سخت،
سوره مرسلات (77) آیه 2
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
2
وَ النَّاشِراتِ نَشْراً ﴿۳﴾
و بادهای منتشرکننده [ابرها]،
سوره مرسلات (77) آیه 3
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
3
فَالْفارِقاتِ فَرْقاً ﴿۴﴾
و جداسازان [حق از باطل]،
سوره مرسلات (77) آیه 4
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
4
فَالْمُلْقِياتِ ذِكْراً ﴿۵﴾
و القاکنندگان وحی،
سوره مرسلات (77) آیه 5
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
5
عُذْراً أَوْ نُذْراً ﴿۶﴾
برای اتمام حجّت یا هشدار،
سوره مرسلات (77) آیه 6
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
6
إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ ﴿۷﴾
که آنچه(1) به شما وعده داده می‌شود، قطعاً واقع شدنی است.
سوره مرسلات (77) آیه 7
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
7
1
منظور رستاخیز است.
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾
آنگاه که ستارگان تیره شوند،
سوره مرسلات (77) آیه 8
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
8
وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾
و آنگاه که آسمان شکافته شود،
سوره مرسلات (77) آیه 9
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
9
وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾
و کوهها فرو پاشد(1)،
سوره مرسلات (77) آیه 10
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
10
1
نحوه آن و توضیح بیشتر را در آیات 105-107 طه(20) ملاحظه فرمایید.
وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾
و آنگاه که رسولان به میقات خوانده شوند(1).
سوره مرسلات (77) آیه 11
صفحه
580
سوره
مرسلات (77)
آیه
11
1
به آیه 69 زمر(39) توجّه فرمایید. ضمناً اصل واژه «اقّتت»، «وقّتت» می‌باشد، از مصدر «توقیت».