أَم یَقُولُونَ نَحنُ جَمِیعٌ مُنتَصِرٌ ﴿۴۴﴾
یا می‌گویند که ما گروهی همپشتِ یکدیگر هستیم [پس حتماً پیروزیم]؟
سوره قمر (54) آیه 44
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
44
سَیُهزَمُ الجَمعُ وَ یُوَلُّونَ الدُّبُرَ ﴿۴۵﴾
به زودی جمع[شان] در هم شکسته شده و فراری خواهند شد.
سوره قمر (54) آیه 45
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
45
بَلِ السَّاعَةُ مَوعِدُهُم وَ السَّاعَةُ أَدهی وَ أَمَرُّ ﴿۴۶﴾
وعده‌گاهشان رستاخیز است که [روزگاری] سخت‌تر و تلختر است.
سوره قمر (54) آیه 46
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
46
إِنَّ المُجرِمِینَ فِی ضَلالٍ وَ سُعُرٍ ﴿۴۷﴾
مسلّماً بزهکاران در گمراهی و سردرگمی‌اند(1).
سوره قمر (54) آیه 47
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
47
1
یکی از معانی «سُعُر» دیوانگی یا سردرگمی، و معنای دیگرش جهنم و آتش سوزان است..
یَومَ یُسحَبُونَ فِی النَّارِ عَلی وُجُوهِهِم ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ ﴿۴۸﴾
روزی که به رو درافتاده در آتش کشیده شوند؛ [به آنان خطاب می‌شود:] تماس با آتش(1) را بچشید.
سوره قمر (54) آیه 48
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
48
1
«سقر» اسم خاصّ دوزخ است و به علت مؤنّث بودن، غیر منصرف می‌باشد؛ از این روی با آنکه مضاف الیه است، کسره نگرفته. عبارت «فی سَقَرَ» در آیه 42 مدثر(74) از همین مقوله است.
إِنَّا کُلَّ شَیءٍ خَلَقناهُ بِقَدَرٍ ﴿۴۹﴾
مطمئناً هر چیز را به اندازه آفریده‌ایم(1).
سوره قمر (54) آیه 49
صفحه
530
سوره
قمر (54)
آیه
49
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 21 حجر(15) آمده است.
وَ ما أَمرُنا إِلاَّ واحِدَةٌ کَلَمحٍ بِالبَصَرِ ﴿۵۰﴾
فرمان ما جز یک [اراده] نیست، همچون چشم بر هم زدنی [یا کمتر(1)].
سوره قمر (54) آیه 50
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
50
1
به آیه 40 نحل(16) توجّه فرمایید.
وَ لَقَد أَهلَکنا أَشیاعَکُم فَهَل مِن مُدَّکِرٍ ﴿۵۱﴾
همفکران شما را [در گذشته] هلاک کردیم؛ آیا پندپذیری هست(1)؟
سوره قمر (54) آیه 51
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
51
1
کلمه «مدّکر» در اصل «مذتکر» بوده است که ادغام شده و اسم فاعل باب افتعال از «ذکر» است.
وَ کُلُّ شَیءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿۵۲﴾
رفتارشان به تمامی در نامه‌های اعمال ثبت شده(1)،
سوره قمر (54) آیه 52
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
52
1
به آیه 18 ق(50) توجّه فرمایید.
وَ کُلُّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ مُستَطَرٌ ﴿۵۳﴾
و هر کوچک و بزرگی [در آن] به قلم رفته است(1).
سوره قمر (54) آیه 53
صفحه
531
سوره
قمر (54)
آیه
53
1
به آیات 30 آل‌عمران(3) و 49 کهف(18) که روشن‌تر بیان کرده است، توجّه فرمایید.