أَ فَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِأُولِي النُّهى ﴿۱۲۸﴾
آیا [سرگذشت] آن همه نسلها که قبل از آنان هلاک کردیم و اکنون ایشان در مساکن آنان گام می‌زنند، موجب هدایتشان نشده است؟ مسلّماً در این [داستان] برای خردمندان(1) نشانه‌هایی است.
سوره طه (20) آیه 128
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
128
1
نُهی: جمع نُهیه: خِرد.
وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَكانَ لِزاماً وَ أَجَلٌ مُسَمًّى ﴿۱۲۹﴾
اگر فرمانی از صاحب‌اختیارت [در مورد مهلت(1)] از قبل مقرّر نشده بود و مدّتی معین نداشت، [بی‌درنگ] مجازات محقّق می‌شد.
سوره طه (20) آیه 129
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
129
1
برای توجیه افزوده، این آیه را با آیات 42 ابراهیم(14) و 45 فاطر(35) مقایسه فرمایید.
فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرْضى ﴿۱۳۰﴾
پس در برابر گفتار [ناهنجارِ]شان صبور باش و قبل از برآمدن آفتاب و قبل از فروشدنش و ساعاتی(1) از شب و کناره‌های روز، صاحب‌اختیارت را با ستایش تقدیس کن، بسا که خشنود شوی.
سوره طه (20) آیه 130
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
130
1
آناء: جمع اِنی: ساعت ها، بخش‌‌هایی از زمان.
وَ لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقى ﴿۱۳۱﴾
به نعمتهایی که برخی از منکران را به منظور آزمایش، بدان برخوردار کرده‌ایم و تجمّل زندگی دنیاست، هرگز چشم مدوز(1)؛ روزی صاحب‌اختیارت بهتر و پاینده‌تر است.
سوره طه (20) آیه 131
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
131
1
به آیه 85 توبه(9) که روشن‌تر بیان کرده است، توجّه فرمایید.
وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها لا نَسْئَلُكَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى ﴿۱۳۲﴾
خانواده خود را به نماز سفارش کن و خود نیز بر آن شکیبا [و پای بند] باش؛ روزی [کسی را] از تو نمی‌خواهیم، که روزی تو را نیز ما می‌دهیم؛ و سرانجام نیک خاصّ پروا [پیشگان] است.
سوره طه (20) آیه 132
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
132
وَ قالُوا لَوْ لا يَأْتِينا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ ما فِي الصُّحُفِ الْأُولى ﴿۱۳۳﴾
[انکارورزان] گفتند: چرا معجزه‌ای از جانب صاحب‌اختیار خویش برای ما نمی‌آورد؟ مگر [قرآن که] حقایق کتابهای آسمانی پیشین [را بیان می‌کند] به آنان نرسیده است(1)؟
سوره طه (20) آیه 133
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
133
1
اشاره به درخواست معجزات خاصّ است که امّتهای گذشته از پیامبران خود داشتند و بر آنان عرضه شد، ولی چون باز هم ایمان نیاوردند، گرفتار بلا شدند، در توضیح این امر، به آیه 8 انعام(6) توجّه فرمایید.
وَ لَوْ أَنَّا أَهْلَكْناهُمْ بِعَذابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آياتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى ﴿۱۳۴﴾
اگر ما قبل از فرستادن پیامبر به مجازاتی هلاکشان کرده بودیم، می‌گفتند: صاحب‌اختیارا، چرا رسولی بر ما نفرستادی تا قبل از آنکه ذلیل و رسوا شویم، آیات تو را پیروی کنیم.
سوره طه (20) آیه 134
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
134
قُلْ كُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِيِّ وَ مَنِ اهْتَدى ﴿۱۳۵﴾
بگو: همه چشم به راه هستند، پس [شما هم] چشم به راه باشید(1)؛ به زودی متوجّه خواهید شد چه کسانی در راه راستند و چه کسانی هدایت شده‌اند.
سوره طه (20) آیه 135
صفحه
321
سوره
طه (20)
آیه
135
1
به آیه 52 توبه(9) توجّه فرمایید.