علاّمه طباطبائی گفته است: «نگاه کردن او به ستارگان و اعلام بیماری‌اش از باب معاریض کلام است؛ به این معنی که گوینده چیزی را بگوید که شنونده از ظاهر آن معنی دیگری درک کند. چه بسا نظر کردن او به ستارگان، توجّه به صنع خداست، ولی تصوّر مردم پیش‌بینی وضع سلامتی اوست از ستارگان».