تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﴿۲۲۲﴾
بر هر دروغ‌پرداز گناهکاری فرود می‌آیند(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 222
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
222
1
به آیه 83 مریم(19) توجّه فرمایید.
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ ﴿۲۲۳﴾
[که برای تجسّس] گوش فرامی‌دارند و بیشترشان دروغ‌پردازند.
سوره شعراء (26) آیه 223
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
223
وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ ﴿۲۲۴﴾
[پیامبر شما شاعر نیست(1)] شاعران کسانی‌اند که بیراهان به دنبالشان روانند(2).
سوره شعراء (26) آیه 224
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
224
1
برای توجیه افزوده، به آیه 69 یس(36) توجّه فرمایید.
2
شعر در زبان عربی سخنی است که دارای وزن و قافیه و زاییده خیال پردازی باشد؛ ولی به کلامی که مفید و عقلانی باشد، اگرچه وزن داشته باشد، شعر نمی‌گویند، به آن کلامِ منظوم یا نظم می‌گویند، در مقابل نثر. و در این آیه، منظور از شعر و شاعری همین گونه سخنان خیالبافی و بی‌فایده است که با وزن و قافیه سروده شده است.
أَ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وادٍ يَهِيمُونَ ﴿۲۲۵﴾
آیا توجّه نکرده‌ای که آنان در هر طریقی سرگردانند،
سوره شعراء (26) آیه 225
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
225
وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ ما لا يَفْعَلُونَ ﴿۲۲۶﴾
و سخنانی [به مبالغه] می‌گویند که [معتقد نیستند و] عمل نمی‌کنند؛
سوره شعراء (26) آیه 226
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
226
إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراً وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ ﴿۲۲۷﴾
مگر مؤمنانِ نیک‌رفتار که فراوان به یاد خدا هستند و پس از آنکه ستم دیدند، [با اشعار خود] داد می‌ستانند؛ و به زودی ستمگران متوجّه خواهند شد که با چه وضعی دگرگون می‌شوند(1).
سوره شعراء (26) آیه 227
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
227
1
موارد نمونه آن را در آیات 39 و 40 قصص(28) و 39 و 40 عنکبوت(29) ملاحظه فرمایید.