وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۲۱۵﴾
و در برابر مؤمنانی که پیرویات کردهاند، بالهای مهربانی بگستران؛
سوره شعراء (26) آیه 215
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
215
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ ﴿۲۱۶﴾
و اگر [گروهی] نافرمانیات کردند، بگو: من با روش شما بیگانهام.
سوره شعراء (26) آیه 216
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
216
وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ﴿۲۱۷﴾
و بر [خدای] فرادست مهربان توکل کن(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 217
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
217
1
معنای توکل انجام وظیفه خدایی و سپردن نتیجه آن به خداست، بدون هیچ نگرانی و اضطراب از آینده؛ به آیه 122 آلعمران(3) که همین معنی را میرساند توجه فرمایید.
الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ ﴿۲۱۸﴾
همان که چون [به نماز و هر تلاشی] برخیزی، تو را میبیند،
سوره شعراء (26) آیه 218
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
218
وَ تَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ ﴿۲۱۹﴾
و گردش تو را در میان اهل سجود [مینگرد].
سوره شعراء (26) آیه 219
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
219
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۲۲۰﴾
به راستی او شنوا و داناست.
سوره شعراء (26) آیه 220
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
220
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ ﴿۲۲۱﴾
آیا شما را آگاه کنم که شیاطین بر چه کسانی فرود میآیند؟
سوره شعراء (26) آیه 221
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
221
تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﴿۲۲۲﴾
بر هر دروغپرداز گناهکاری فرود میآیند(1)؛
سوره شعراء (26) آیه 222
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
222
1
به آیه 83 مریم(19) توجّه فرمایید.
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ ﴿۲۲۳﴾
[که برای تجسّس] گوش فرامیدارند و بیشترشان دروغپردازند.
سوره شعراء (26) آیه 223
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
223
وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ ﴿۲۲۴﴾
[پیامبر شما شاعر نیست(1)] شاعران کسانیاند که بیراهان به دنبالشان روانند(2).
سوره شعراء (26) آیه 224
صفحه
376
سوره
شعراء (26)
آیه
224
1
برای توجیه افزوده، به آیه 69 یس(36) توجّه فرمایید.
2
شعر در زبان عربی سخنی است که دارای وزن و قافیه و زاییده خیال پردازی باشد؛ ولی به کلامی که مفید و عقلانی باشد، اگرچه وزن داشته باشد، شعر نمیگویند، به آن کلامِ منظوم یا نظم میگویند، در مقابل نثر. و در این آیه، منظور از شعر و شاعری همین گونه سخنان خیالبافی و بیفایده است که با وزن و قافیه سروده شده است.