وَ لَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَلى عِلْمٍ عَلَى الْعالَمِينَ ﴿۳۲﴾
و دودمان یعقوب را [به موهبت توحید] آگاهانه بر مردم زمانه برتری دادیم.
سوره دخان (44) آیه 32
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
32
وَ آتَيْناهُمْ مِنَ الْآياتِ ما فِيهِ بَلؤُا مُبِينٌ ﴿۳۳﴾
و نشانه‌هایی [از قدرت خویش] در اختیارشان گذاشتیم که آزمایشی روشن در آن بود.
سوره دخان (44) آیه 33
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
33
إِنَّ هؤُلاءِ لَيَقُولُونَ ﴿۳۴﴾
این [منکر] ان می‌گویند: جز مرگِ نخستینِ ما، هیچ [خبری] نیست(1) و برانگیخته نخواهیم شد؛
سوره دخان (44) آیه 34
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
34
1
منظورشان به طور روشن‌تر در آیه 29 انعام(6) بیان شده است.
إِنْ هِيَ إِلاَّ مَوْتَتُنَا الْأُولى وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ ﴿۳۵﴾
ترجمه این آیه، در آیه قبل ادغام شده است.
سوره دخان (44) آیه 35
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
35
فَأْتُوا بِآبائِنا إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ ﴿۳۶﴾
و اگر راست می‌گویید، پدران ما را بازآرید.
سوره دخان (44) آیه 36
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
36
أَ هُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْناهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ ﴿۳۷﴾
آیا ایشان مهمترند، یا قومِ [نیرومندِ] «تبّع»(1) و پیشینیان آنان که چون بزهکار بودند، هلاکشان کردیم.
سوره دخان (44) آیه 37
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
37
1
«تُبَّع» لقب عدّه‌ای از پادشاهان یمن در قرن 4 و 5 میلادی است.
وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ ﴿۳۸﴾
آسمانها و زمین و مابین آنها را به بازیچه نیافریده‌ایم.
سوره دخان (44) آیه 38
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
38
ما خَلَقْناهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾
آنها را به حق [و با هدف] آفریدیم، ولی بیشترشان نمی‌دانند.
سوره دخان (44) آیه 39
صفحه
497
سوره
دخان (44)
آیه
39
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۴۰﴾
تحقیقاً روز داوری وعده‌گاه همه آنان است(1)،
سوره دخان (44) آیه 40
صفحه
498
سوره
دخان (44)
آیه
40
1
به آیات 14 و 15 مرسلات(77) توجّه فرمایید.
يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿۴۱﴾
روزی که هیچ دوستی برای دوست خود سودمند نمی‌باشد و [از هیچ سو] مورد یاری قرار نگیرند(1)،
سوره دخان (44) آیه 41
صفحه
498
سوره
دخان (44)
آیه
41
1
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیه 19 انفطار(82): یومَ لا تَملِک نَفسٌ لِنَفسٍ شَیئا وَ الأمرُ یومَئِذٍ للّه و 10 تا 14 معارج(70) و 34 تا 37 عبس(80): یومَ یفِرُّ المَرءُ مِن أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ لِکلِّ امرِئٍ مِنهُم یومَئِذٍ شَأنٌ یغنِیهِ آمده است.