فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿۱۲۹﴾
[با این حال] اگر روی برتافتند، بگو: خدا مرا بس، معبودی جز او نیست؛ تنها بر او توکل کرده‌ام(1) و اوست صاحب‌اختیار عرش بزرگ.
سوره توبه (9) آیه 129
صفحه
207
سوره
توبه (9)
آیه
129
1
معنای توکل انجام وظیفه خدایی و سپردن نتیجه آن به خداست، بدون هیچ نگرانی و اضطراب از آینده؛ به آیه 122 آل‌عمران(3) که همین معنی را می‌رساند، توجه فرمایید.