فَأَلْقى عَصاهُ فَإِذا هِيَ ثُعْبانٌ مُبِينٌ ﴿۱۰۷﴾
آنگاه چوبدست(1) خود را انداخت، ناگهان اژدهایی آشکار شد.164
اعراف (7)
107
«عصا» در زبان عربی به معنی چوبدستی است. آنچه در زبان فارسی به آن عصا می‌گویند در زبان عربی «مِنسَأه» نامیده می‌شود و یکبار در آیه 14 سبأ(34) آمده است.
وَ نَزَعَ يَدَهُ فَإِذا هِيَ بَيْضاءُ لِلنَّاظِرِينَ ﴿۱۰۸﴾
و دستش را [از پهلو(1)] بیرون آورد، ناگاه در نظر بینندگان سپید و روشن نمودار شد.164
اعراف (7)
108
برای توجیه افزوده، به آیه 22 طه(20) توجّه فرمایید.
قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ عَلِيمٌ ﴿۱۰۹﴾
سران قوم فرعون گفتند: به راستی جادوگری است دانا(1).164
اعراف (7)
109
سران قوم فرعون، مثل سران همه نظامهای خفقان، کلام رهبر خود را طوطی وار ادا می‌کردند؛ به آیه 34 شعراء(26) که همین بیان از زبان فرعون ادا شده توجّه فرمایید.
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ فَما ذا تَأْمُرُونَ ﴿۱۱۰﴾
[فرعون گفت:] می‌خواهد شما را از سرزمینتان آواره کند؛ نظر شما چیست؟164
اعراف (7)
110
قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ أَرْسِلْ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ ﴿۱۱۱﴾
گفتند: [کارِ] او و برادرش را مسکوت بگذار(1) و مأموران گردآورنده‌ای به شهرها بفرست،164
اعراف (7)
111
کلمه «اَرجِه» در اصل «اَرجئهُ» بوده امر مصدر ارجاءِ بعلاوه ضمیر که همزه برای تخفیف حذف و ضمیر ساکن شده است.
يَأْتُوكَ بِكُلِّ ساحِرٍ عَلِيمٍ ﴿۱۱۲﴾
تا هر جادوگر دانایی را به حضور تو آورند(1).164
اعراف (7)
112
واژه «یأتوک» در اصل «یأتونک» بوده که حرف «نون» آن به دلیل جزای شرط بودن، حذف شده است.
وَ جاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قالُوا إِنَّ لَنا لَأَجْراً إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغالِبِينَ ﴿۱۱۳﴾
جادوگران نزد فرعون آمدند و گفتند: اگر ما پیروز شدیم مسلّماً پاداشی خواهیم داشت.164
اعراف (7)
113
قالَ نَعَمْ وَ إِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿۱۱۴﴾
گفت: آری، و از مقرّبان [دربارم] خواهید بود.164
اعراف (7)
114
قالُوا يا مُوسى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَ إِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ ﴿۱۱۵﴾
[جادوگران] گفتند: ای موسی، تو [کار خود را] عرضه می‌کنی یا ما [اوّل] عرضه کنیم؟164
اعراف (7)
115
قالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جاؤُ بِسِحْرٍ عَظِيمٍ ﴿۱۱۶﴾
گفت: شما [کار خود را] عرضه کنید؛ چون عرضه کردند(1)، چشمان مردم را مسحور کردند و به ترس انداختند(2) و جادویی بزرگ ارائه کردند.164
اعراف (7)
116
به آیه 66 طه(20) توجّه فرمایید.
حتّی خود موسی نیز در لحظه‌های اوّل ترسید؛ جریان واقعه را در آیات 66-68 طه(20) ملاحظه فرمایید.