وَ أَنْزَلَ الَّذِينَ ظاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ صَياصِيهِمْ وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقاً تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَرِيقاً ﴿۲۶﴾
خدا گروهی از اهل‌کتاب را که به یاری احزاب برخاسته بودند(1)، از دژهای(2) [محکم]شان به زیر کشید؛ و در دلهاشان هراس افکند، [به گونه‌ای که] گروهی را به قتل رساندید و گروهی را به اسارت گرفتید.421
احزاب (33)
26
اشاره به یهودیان مدینه است که با وجود پیمانی که با پیامبرص داشتند که با دشمنان پیامبر همدست نشوند، جنگ احزاب به تحریک و قول همکاری آنان در گرفت. پس از شکست طوایف عرب در این جنگ، مسلمانان به جنگ یهودیان که عهدشکنی کرده بودند و عامل اصلی جنگ احزاب بودند، رفتند و آنان را قلع و قمع کردند.
صیاصی: جمع صیصیه: قلعه، دژ.
وَ أَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَ دِيارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ وَ أَرْضاً لَمْ تَطَؤُها وَ كانَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيراً ﴿۲۷﴾
و شما را وارث سرزمین و خانه‌ها و اموالشان کرد، و اراضی [اطراف آن را] که پای بر آن ننهاده بودید [به شما واگذاشت]؛ و خدا بر هر کاری تواناست.421
احزاب (33)
27
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلاً ﴿۲۸﴾
ای پیامبر، به همسرانت بگو: اگر زندگی دنیا و زیور آن را می‌خواهید، بیایید هدایایی به شما بدهم(1) و شما را به شیوه‌ای نیکو رها سازم.421
احزاب (33)
28
اجرای دستوری است که در آیات 236 و 241 بقره(2) برای عموم مردم رسیده است.
وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً ﴿۲۹﴾
و اگر مشتاق خدا و رسولش و سرای آخرت هستید، خدا برای نیکوکارانِ شما پاداشی بزرگ آماده کرده است.421
احزاب (33)
29
يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً ﴿۳۰﴾
ای همسرانِ پیامبر، هر که از شما مرتکب گناه آشکاری گردد، [از آنجا که بازتاب سوئی در اجتماع خواهد داشت] مجازات او دوچندان خواهد بود و این بر خدا آسان است.421
احزاب (33)
30
وَ مَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ وَ أَعْتَدْنا لَها رِزْقاً كَرِيماً ﴿۳۱﴾
و [متقابلاً] هر که از شما فرمانبردار خدا و رسولش باشد و به شایستگی عمل کند، پاداش او را [نیز] دوبرابر خواهیم داد(1)، و روزی فاخر برایش فراهم کنیم.422
احزاب (33)
31
این پاداش دوبرابر، خاصّ همسران پیامبرص نیست، به آیات 52 -54 قصص(28) و 28 حدید(57) توجّه فرمایید.
يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً ﴿۳۲﴾
ای همسران پیامبر، اگر پروا داشته باشید، [مقام والایی خواهید داشت، به گونه‌ای که] هم سطح هیچ یک از [سایر] زنان نخواهید بود، پس در گفتار ناز و نرمش به کار نبرید که بیماردل به طمع افتد و به شیوه‌ای شایسته سخن گویید.422
احزاب (33)
32
وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً ﴿۳۳﴾
در خانه‌های خود آرام گیرید(1) و همچون جلوه گری جاهلیتِ پیشین جلوه گری نکنید و نماز برپا دارید و زکات بدهید و از خدا و رسولش اطاعت کنید؛ [صدور این دستورات] فقط [از آن جهت است که] خدا می‌خواهد پلیدی را از شما خانواده رسالت دور نگاه دارد و شما را [از هر عیبی] پاک و منزّه گرداند؛422
احزاب (33)
33
اصل کلمه «قَرْنَ»، «اِقَررْنَ» بوده که تخفیف یافته است.
وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللَّهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كانَ لَطِيفاً خَبِيراً ﴿۳۴﴾
و از آیات خدا و دانشِ توأم با بینش که در خانه‌های شما خوانده می‌شود، یاد کنید؛ که خدا باریک بین و آگاه است.422
احزاب (33)
34
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتِينَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقِينَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرِينَ وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعِينَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقِينَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمِينَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيراً وَ الذَّاكِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً ﴿۳۵﴾
خدا برای [تمامی] مردان و زنان مسلمان و با ایمان، فرمانبردار [خدا(1)]، راستگوی، شکیبا، فروتن، انفاقگر، روزه دار، پاکدامن و آنان که بسیار یاد خدا می‌کنند، آمرزش و پاداشی بزرگ آماده کرده است.422
احزاب (33)
35
تفسیر طبری ذیل آیه 43 آل‌عمران(3) از قول پیامبر(ص) نقل کرده است که هر جا در قرآن ذکر قنوت گردیده، منظور فرمانبرداری از خداست. آیات 116 و 238 بقره(2) ، 43 آل‌عمران(3) ، 120 نحل(16) و 26 روم(30) در این مورد صراحت دارد. و سایر آیات که موضوع قنوت در آن آمده است، مثل آیات 17 آل‌عمران(3) ، 35 احزاب(33) ، 9 زمر(39) و 5 و 12 تحریم(66) به چیزی جز خدا نمی‌تواند تعبیر شود.