لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۲۲﴾
گروهی را نخواهی یافت که [واقعاً] به خدا و روز واپسین باور دارند، و با کسانی که با خدا و رسولش مخالفت می‌ورزند، طرحِ دوستی افکنند، گرچه پدر و پسر یا برادر و خویشانشان باشند(1)؛ [خدا] ایمان را در دل آنان رقم زده(2) و با القای روح ایمان از جانب خود، آنان را نیرومند کرده است(3)؛ و آنان را در باغهایی [از بهشت] درآوَرَد که نهرها در دامن آن جاری است؛ در آنجا جاودانه به سر برند؛ خدا از آنان راضی است و آنان نیز از خدا راضی‌اند؛ آنان گروه خدا هستند؛ و آگاه باشید که گروه خدا رستگارند.
سوره مجادله (58) آیه 22
صفحه
545
سوره
مجادله (58)
آیه
22
1
معنی و مفهوم این آیه به بیان ساده‌تر در آیه 23 توبه(9) آمده است.
2
در این رابطه به آیه 17 محمّد(47) توجّه فرمایید.
3
به آیات 97 نحل(16) ، 4 و 18 فتح(48) و 26 توبه(9) توجّه فرمایید.
سوره حشر (59) - جمع کردن، راندن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای گسترده‌مهر [و] جاودان‌مهر
صفحه
-
سوره
حشر (59)
آیه
-
سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۱﴾
هر چه در آسمانها و زمین است [با بروز استعدادهای خداداده خود] خدای را تقدیس می‌کند و اوست فرادست و فرزانه.
سوره حشر (59) آیه 1
صفحه
545
سوره
حشر (59)
آیه
1
هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يا أُولِي الْأَبْصارِ ﴿۲﴾
اوست که انکارورزانِ اهل‌کتاب(1) را [که محرّک و عامل اصلی جنگ احزاب بودند] در نخستین برخورد از دیارشان بیرون راند؛ در حالی که گمان نمی‌کردید که [به آسانی] بیرون روند و خودشان نیز تصوّر می‌کردند دژهای محکمشان در قبال خدا نگهدارشان است، امّا [عقوبت] خدا - از آنجا که گمان نمی‌بردند - به سراغشان آمد(2) و در دلهایشان هراس افکند، به گونه‌ای که خانه‌های خویش را، به دست خودشان و به دست مؤمنان ویران می‌کردند؛ پس ای اهل بصیرت(3)، عبرت بگیرید.
سوره حشر (59) آیه 2
صفحه
545
سوره
حشر (59)
آیه
2
1
منظور یهودیان بنی‌نضیر است که در 3 کیلومتری مدینه زندگی می‌کردند و به هنگام هجرت پیامبرص با آن حضرت پیمان بی‌طرفی بستند؛ ولی پس از جنگ احد بنای پیمان شکنی گذاشتند و با قریشیان علیه مسلمانان همدست شدند.
2
به آیه 26 نحل(16) توجّه فرمایید.
3
منظور از «ابصار» به معنی چشمها، همانست که در آیات 46 حج(22) و 179 اعراف(7) به آن اشاره شده.
وَ لَوْ لا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابُ النَّارِ ﴿۳﴾
اگر نه آن بود که خدا جلای وطن را بر آنان مقرّر داشته بود، آنان را به مجازات دنیا گرفتار می‌کرد و[لی] در آخرت مجازات(1) آتش را خواهند داشت.
سوره حشر (59) آیه 3
صفحه
545
سوره
حشر (59)
آیه
3
1
سیوطی نویسنده «الاتقان» توضیح داده است که «عذاب» در قرآن غالبا به معنی مجازات است؛ آیات 18 و 118 مائده(5) و بسیاری آیات دیگر، مؤید نظر اوست.