وَ لَقَدْ جاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّناتِ فَما زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِمَّا جاءَكُمْ بِهِ حَتَّى إِذا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ مِنْ بَعْدِهِ رَسُولاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ ﴿۳۴﴾
قبل از این هم یوسف نشانه‌های روشن بر شما ارائه کرد و پیوسته از آنچه آورده بود در شک بودید؛ تا زمانی که یوسف از دنیا رفت، گفتید: خدا پس از او هرگز رسولی برنخواهد انگیخت؛ خدا اسرافکار بدگمان را این گونه گمراه می‌کند.
سوره غافر (40) آیه 34
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
34
الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا كَذلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلى كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ ﴿۳۵﴾
کسانی که در مورد آیات خدا بی‌آنکه دلیلی در اختیارشان باشد به مجادله برمی‌خیزند، [رفتارشان] نزد خدا و مؤمنین، سخت ناپسند است؛ خدا بر سراسر قلب متکبّر خودکامه این گونه مهر [غفلت] می‌نهد(1).
سوره غافر (40) آیه 35
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
35
1
علت آن را در آیات 10 بقره(2) ، 125 توبه(9) ، نیمه دوّم آیه 5 صف(61) و 3 منافقون(63) جستجو فرمایید.
وَ قالَ فِرْعَوْنُ يا هامانُ ابْنِ لِي صَرْحاً لَعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبابَ ﴿۳۶﴾
فرعون به [وزیرش] هامان گفت: برای من بنایی بلند بساز، بسا که به امور [عالم بالا] دست یابم،
سوره غافر (40) آیه 36
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
36
أَسْبابَ السَّماواتِ فَأَطَّلِعَ إِلى إِلهِ مُوسى وَ إِنِّي لَأَظُنُّهُ كاذِباً وَ كَذلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبِيلِ وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلاَّ فِي تَبابٍ ﴿۳۷﴾
امور آسمانها، تا به معبود موسی پی ببرم، با آنکه او را دروغ‌پرداز می‌پندارم؛ رفتار زشت فرعون در نظرش این گونه آراسته شد(1) و از راه [درست] بازداشته شد؛ و نیرنگ فرعون به تباهی انجامید.
سوره غافر (40) آیه 37
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
37
1
در رابطه با آیه اخیر به آیه 25 فصلت(41) و نیز به آیات 103-105 کهف(18) توجّه فرمایید.
وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشادِ ﴿۳۸﴾
مردی که ایمان آورده بود(1) گفت: ای قوم من، از من پیروی کنید تا به راه کمال هدایتتان کنم.
سوره غافر (40) آیه 38
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
38
1
به آیه 28 غافر(همین سوره) توجّه فرمایید.
يا قَوْمِ إِنَّما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا مَتاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دارُ الْقَرارِ ﴿۳۹﴾
ای قوم من، این زندگی دنیا تمتّعی [زودگذر] است و آخرت قرارگاه پاینده است(1).
سوره غافر (40) آیه 39
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
39
1
به آیات 7 روم(30) ، 24 فجر(89) و 1 و 2 تکاثر(102) توجّه فرمایید.
مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلا يُجْزى إِلاَّ مِثْلَها وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيها بِغَيْرِ حِسابٍ ﴿۴۰﴾
هر که بدی کند، به تناسب آن کیفر داده می‌شود، و آنان که به شایستگی عمل کنند، [اعمّ] از مرد و زن، و مؤمن [هم] باشند، به بهشت درمی‌آیند و از روزی بی‌دریغ برخوردار خواهند شد(1).
سوره غافر (40) آیه 40
صفحه
471
سوره
غافر (40)
آیه
40
1
مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 97 نحل(16) آمده است.