وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۵۲﴾
برای آنان کتابی آوردیم که با آگاهی آن را به وضوح بیان کرده‌ایم که برای گروهی که ایمان می‌آورند، هدایت و رحمتی است.
سوره اعراف (7) آیه 52
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
52
هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَيَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ ﴿۵۳﴾
آیا جز تحقّق [انذارهای قرآن] را انتظار می‌برند؟ آن روز که [با حدوث رستاخیز] تحقّق آن فرا رسد، کسانی که قبلاً آن را به فراموشی سپرده بودند، خواهند گفت: رسولانِ پروردگارمان حق را آوردند؛ آیا شفیعانی داریم که به کمک ما برخیزند، یا ممکن است که [به دنیا] بازگردانده شویم تا رفتاری جز آنچه داشتیم داشته باشیم(1)؟ بی‌گمان خود را به زیان انداختند و بتهایی که به باطل عَلَم می‌کردند از نظرشان ناپدید گشت(2).
سوره اعراف (7) آیه 53
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
53
1
درخواست گنهکاران در قیامت برای بازگشت به دنیا و جبران مافات در آیات 100 مؤمنون(23) و 37 فاطر(35) و آیات دیگر نیز آمده است.
2
در این رابطه به آیه 94 انعام(6) توجّه فرمایید.
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ ﴿۵۴﴾
صاحب‌اختیار شما خداست که آسمانها و زمین را طی شش دوران(1) آفرید، آنگاه بر عرش [تدبیر] مستقر گشت؛ روز را به [پرده] شب - که شتابان در پی آن است - می‌پوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را [آفرید] که به فرمان او [برای شما] آماده خدمتند؛ آگاه باشید که آفرینش و تدبیر [جهان] ویژه اوست؛ منشأ برکات است خدایی که صاحب‌اختیار جهانیان است.
سوره اعراف (7) آیه 54
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
54
1
واژه «ایام» جمع «یوم» برخلاف «نهار» که فقط به معنی «روز» در برابر «لیل» به معنی شب می‌باشد، در قرآن به معنی مرحله و دوره زمانی نیز به کار رفته؛ به آیات 47 حج(22) و 4 معارج(70) توجّه فرمایید.
ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿۵۵﴾
صاحب‌اختیار خویش را به زاری و در نهان [به نیایش] بخوانید(1)، [و از تجاوز دست بردارید] که او متجاوزان را دوست ندارد.
سوره اعراف (7) آیه 55
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
55
1
قید «در نهان» نشان می‌دهد که تضرّع در حضور مردم را خدا دوست ندارد و این کار نوعی تظاهر است. مصداق تضرّع در نهان را در مورد زکریای نبی در آیات 3-6 مریم(19) ملاحظه فرمایید.
وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۵۶﴾
و در زمین پس از اصلاحش تبهکاری نکنید و خدای را با ترس و امید [به نیایش] بخوانید، که رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است(1).
سوره اعراف (7) آیه 56
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
56
1
به آیات 186 بقره(2) ، 53 زمر(39) و 16 ق(50) توجّه فرمایید.
وَ هُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ كَذلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿۵۷﴾
اوست که پیش از [بارانِ] رحمتش بادها را بشارت آور(1) می‌فرستد، تا آنگاه که ابری گرانبار را حمل کنند، آن را به سرزمین[های] خزان‌زده و خشک روان سازیم و بدان باران را فروفرستیم و همه میوه‌ها را با آن [از دل خاک] پدید آوریم؛ مردگان را نیز همین گونه [از خاک] خارج کنیم، بسا که [به این مثلها] پند پذیرید(2).
سوره اعراف (7) آیه 57
صفحه
157
سوره
اعراف (7)
آیه
57
1
بُشر: جمع بشیر: بشارت‌دهنده.
2
اصل واژه «تَذَکرون»، «تَتَذَکرون» است.