يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ﴿۳۱﴾
ای فرزندان آدم، در هر مسجدی آراستگی خود را حفظ کنید و [نیز] بخورید و بیاشامید، و[لی] اسراف نکنید، که خدا اسرافکاران را دوست ندارد.
سوره اعراف (7) آیه 31
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
31
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۳۲﴾
بگو: زیورهای خدا را که برای بندگانش پدید آورده و [نیز] روزیهای پاکیزه را چه کسی حرام کرده است؟ بگو: این [نعمتها] در زندگی دنیا برای اهل ایمان [روا] است، و[لی] در روز رستاخیز ویژه آنان است؛ آیات را این گونه برای اهل دانش به وضوح بیان می‌کنیم.
سوره اعراف (7) آیه 32
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
32
قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ ﴿۳۳﴾
بگو: صاحب‌اختیار من فقط بی‌شرمی‌ها را، چه آشکار و چه پنهان، و هر گناه و برتری‌خواهی ناحق را حرام کرده است(1) و اینکه چیزی را [در قدرت] با خدا شریک بدانید که [خدا] هیچ اعتباری به آن نداده است، و نیز چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت دهید.
سوره اعراف (7) آیه 33
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
33
1
شرح جزئیات را در آیات 151 و 152 انعام(6) ملاحظه فرمایید.
وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿۳۴﴾
هر گروهی دورانی دارد؛ و آنگاه که سرآمدشان فرا رسد، نه لحظه‌ای به تأخیر افتند و نه به پیش.
سوره اعراف (7) آیه 34
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
34
يا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آياتِي فَمَنِ اتَّقى وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۳۵﴾
ای فرزندان آدم، چون(1) رسولانی از خود شما به سراغتان آیند که آیات مرا برای شما بیان کنند، [آنان را خیرخواه خود تلقّی کنید و] کسانی که پروا داشته باشند و به اصلاح [خود] پردازند، هیچ گونه ترس و اندوهی نخواهند داشت(2).
سوره اعراف (7) آیه 35
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
35
1
واژه «اِمّا» از «ان» شرطیه و «ما» ی زائد که برای تأکید شرط است، تشکیل شده است.
2
به آیات 127 انعام(6) ، 28 رعد(13) و 27-28 فجر(89) توجّه فرمایید؛ ضمناً مفهوم آیه به بیان دیگر در آیه 123 طه(20) آمده است.
وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْها أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ ﴿۳۶﴾
و کسانی که آیات ما را دروغ شمردند، و در برابر آن گردن افراشتند، جاودانه دوزخی‌اند.
سوره اعراف (7) آیه 36
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
36
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ أُولئِكَ يَنالُهُمْ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْكِتابِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمْ رُسُلُنا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قالُوا أَيْنَ ما كُنْتُمْ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَ شَهِدُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرِينَ ﴿۳۷﴾
کیست ستمکارتر از آن که دروغ به خدا نسبت دهد(1) یا آیات او را دروغ شمارد؟ آنان بهره مقرّر خویش را از کتابِ [تقدیر] دارند، تا آنگاه که فرشتگان ما برای گرفتن جانشان به سراغشان روند(2)، می‌پرسند: معبودهایی که به جای خدا [به نیایش] می‌خواندید کجا هستند؟ می‌گویند: از نظر ما ناپدید شده‌اند و بر ضدّ خویش گواهی دهند که [در برابر حق] انکار می‌ورزیده‌اند(3).
سوره اعراف (7) آیه 37
صفحه
154
سوره
اعراف (7)
آیه
37
1
مصداق آن را در آیه 79 بقره(2) و سرانجام کارشان را در آیه 18 هود(11) ملاحظه فرمایید.
2
تناقضی با آیات 11 سجده(32) و 42 زمر(39) ندارد. (چرا ؟)
3
معنی و مفهوم نیمه دوّم این آیه، به بیان دیگر در آیات 24 و 94 انعام(6) ، 30 یونس(10) و 21 هود(11) آمده است.