فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۱۸﴾
آنگاه حق نمایان گشت و همه تلاش آنان نقش بر آب شد.
سوره اعراف (7) آیه 118
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
118
فَغُلِبُوا هُنالِكَ وَ انْقَلَبُوا صاغِرِينَ ﴿۱۱۹﴾
[فرعونیان] همان جا شکست خوردند و به حقارت افتادند؛
سوره اعراف (7) آیه 119
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
119
وَ أُلْقِيَ السَّحَرَةُ ساجِدِينَ ﴿۱۲۰﴾
و جادوگران [بی‌اختیار] به سجده درافتادند،
سوره اعراف (7) آیه 120
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
120
قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۲۱﴾
و گفتند: به صاحب‌اختیار جهانیان ایمان آوردیم،
سوره اعراف (7) آیه 121
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
121
رَبِّ مُوسى وَ هارُونَ ﴿۱۲۲﴾
صاحب‌اختیار موسی و هارون.
سوره اعراف (7) آیه 122
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
122
قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۱۲۳﴾
فرعون گفت: چگونه قبل از آنکه به شما رخصت دهم به او ایمان آوردید؟ این دسیسه ایست که [با تبانی قبلی] در شهر به کار بسته‌اید تا مردمش را آواره کنید؛ به زودی [از فرجام کار خود] آگاه خواهید شد.
سوره اعراف (7) آیه 123
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
123
لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۱۲۴﴾
دست و پای شما را به عکس یکدیگر قطع می‌کنم و همه شما را به دار می‌آویزم.
سوره اعراف (7) آیه 124
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
124
قالُوا إِنَّا إِلى رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ﴿۱۲۵﴾
[ساحران] گفتند: [باکی نیست] به پیشگاه صاحب‌اختیارمان بازمی‌گردیم(1).
سوره اعراف (7) آیه 125
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
125
1
در مورد اینکه آیا واقعا فرعون تصمیم خود را در مورد ساحران عملی ساخت یا خیر، قرآن ساکت است. این صحنه در آیات 71 طه(20) و 49 شعراء(26) نیز بیان شده است.
وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ ﴿۱۲۶﴾
خشم تو بر ما تنها به این جهت است که به معجزات صاحب‌اختیار خویش - آنگاه که به ما رسید - ایمان آوردیم؛ صاحب‌اختیارا، بر ما شکیبایی و پایداری ببار و در حال تسلیم [در برابر خودت(1)] جان ما را بگیر.
سوره اعراف (7) آیه 126
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
126
1
برای توجیه افزوده، با آیه 131 بقره(2) مقایسه فرمایید.
وَ قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَ تَذَرُ مُوسى وَ قَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ يَذَرَكَ وَ آلِهَتَكَ قالَ سَنُقَتِّلُ أَبْناءَهُمْ وَ نَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ ﴿۱۲۷﴾
سران قوم فرعون گفتند: آیا موسی و قومش را رها می‌کنی تا در این سرزمین تبهکاری کنند و [موسی] تو و معبودانت را فروگذارد؟ گفت: پسرانشان را کشته و دخترانشان را زنده رها خواهیم کرد؛ و ما کاملاً بر آنان تسلّط داریم.
سوره اعراف (7) آیه 127
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
127