قالَ نَعَمْ وَ إِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿۱۱۴﴾
گفت: آری، و از مقرّبان [دربارم] خواهید بود.
سوره اعراف (7) آیه 114
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
114
قالُوا يا مُوسى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَ إِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ ﴿۱۱۵﴾
[جادوگران] گفتند: ای موسی، تو [کار خود را] عرضه می‌کنی یا ما [اوّل] عرضه کنیم؟
سوره اعراف (7) آیه 115
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
115
قالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جاؤُ بِسِحْرٍ عَظِيمٍ ﴿۱۱۶﴾
گفت: شما [کار خود را] عرضه کنید؛ چون عرضه کردند(1)، چشمان مردم را مسحور کردند و به ترس انداختند(2) و جادویی بزرگ ارائه کردند.
سوره اعراف (7) آیه 116
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
116
1
به آیه 66 طه(20) توجّه فرمایید.
2
حتّی خود موسی نیز در لحظه‌های اوّل ترسید؛ جریان واقعه را در آیات 66-68 طه(20) ملاحظه فرمایید.
وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنْ أَلْقِ عَصاكَ فَإِذا هِيَ تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ ﴿۱۱۷﴾
[آنگاه] به موسی الهام کردیم که چوبدست خود را بیفکن؛ ناگاه [اژدهایی شد و(1)] ساخته‌های دروغینشان را بلعید.
سوره اعراف (7) آیه 117
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
117
1
برای توجیه افزوده، به آیه 31 قصص(28) توجّه فرمایید.
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۱۸﴾
آنگاه حق نمایان گشت و همه تلاش آنان نقش بر آب شد.
سوره اعراف (7) آیه 118
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
118
فَغُلِبُوا هُنالِكَ وَ انْقَلَبُوا صاغِرِينَ ﴿۱۱۹﴾
[فرعونیان] همان جا شکست خوردند و به حقارت افتادند؛
سوره اعراف (7) آیه 119
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
119
وَ أُلْقِيَ السَّحَرَةُ ساجِدِينَ ﴿۱۲۰﴾
و جادوگران [بی‌اختیار] به سجده درافتادند،
سوره اعراف (7) آیه 120
صفحه
164
سوره
اعراف (7)
آیه
120
قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمِينَ ﴿۱۲۱﴾
و گفتند: به صاحب‌اختیار جهانیان ایمان آوردیم،
سوره اعراف (7) آیه 121
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
121
رَبِّ مُوسى وَ هارُونَ ﴿۱۲۲﴾
صاحب‌اختیار موسی و هارون.
سوره اعراف (7) آیه 122
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
122
قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۱۲۳﴾
فرعون گفت: چگونه قبل از آنکه به شما رخصت دهم به او ایمان آوردید؟ این دسیسه ایست که [با تبانی قبلی] در شهر به کار بسته‌اید تا مردمش را آواره کنید؛ به زودی [از فرجام کار خود] آگاه خواهید شد.
سوره اعراف (7) آیه 123
صفحه
165
سوره
اعراف (7)
آیه
123