قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۱﴾
بگو: جهانگردی کنید و ببینید سرانجام تکذیب‌‌کنندگان چگونه بود.
سوره انعام (6) آیه 11
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
11
قُلْ لِمَنْ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلْ لِلَّهِ كَتَبَ عَلى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ ﴿۱۲﴾
بگو: آنچه در آسمانها و زمین است ملک کیست؟ [در مقابل سکوت یا مغلطه آنان] بگو: ملک خداست که رحمت را بر خود مقرّر داشته است؛ [و] محقّقاً شما را در روزِ تردیدناپذیرِ رستاخیز جمع می‌کند؛ و[لی] کسانی که خود را به زیان انداختند، باور نمی‌آورند.
سوره انعام (6) آیه 12
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
12
وَ لَهُ ما سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۱۳﴾
هر آنچه در شب و روز قرار و آرام دارد، متعلّق به اوست؛ و او شنوا و داناست.
سوره انعام (6) آیه 13
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
13
قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَ لا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۴﴾
بگو: آیا غیر خدا را کارساز خود انتخاب کنم، آن آفریننده آسمانها و زمین که روزی می‌بخشد و خود روزی داده نمی‌شود؟ [هرگز!] بگو: من مأمورم که در راه تسلیم [در قبال خدا(1)] پیشگام باشم؛ و [به من هشدار داده شده که:] در جرگه شرک‌ورزان مباش.
سوره انعام (6) آیه 14
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
14
1
برای توجیه افزوده، به آیه 54 زمر(39) توجّه فرمایید.
قُلْ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۵﴾
بگو: اگر در برابر صاحب‌اختیارم نافرمان باشم، از مجازات روزی بزرگ می‌ترسم.
سوره انعام (6) آیه 15
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
15
مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ ﴿۱۶﴾
هر که در آن روز مجازات از او گردانده شود، بی‌تردید خدا بر او رحمت آورده است؛ و این است کامیابی آشکار.
سوره انعام (6) آیه 16
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
16
وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱۷﴾
و اگر خدا [به منظور آزمون یا کیفر] تو را گزندی برساند، بردارنده‌ای جز خودش وجود ندارد؛ و اگر به تو خیری رساند، [هیچ کس بازدارنده افزون‌بخشی او نخواهد شد و(1)] اوست که بر هر کاری تواناست(2).
سوره انعام (6) آیه 17
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
17
1
برای توجیه افزوده، به آیه 107 یونس(10) توجّه فرمایید.
2
معنی و مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیات 17 احزاب(33) و 2 فاطر(35) ، 107 یونس(10) و 38 زمر(39) آمده است.
وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿۱۸﴾
اوست که بر بندگان خویش قاهر و مسلّط است(1)؛ و اوست فرزانه و آگاه.
سوره انعام (6) آیه 18
صفحه
129
سوره
انعام (6)
آیه
18
1
مفهوم این آیه به بیان دیگر در آیه 93 مریم(19) آمده است.
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ ﴿۱۹﴾
بگو: گواهی چه کسی برتر و بزرگتر است؟ [آنگاه] بگو: [گواهی] خدا؛ [که] میان من و شما گواه است؛ و این قرآن [از جانب او] بر من وحی شده است تا به وسیله آن شما و هر که را [پیام آن به او] برسد، هشدار دهم؛ آیا نظر شما این است که در کنار خدا معبودان(1) دیگری هست؟ و بگو: من هرگز چنین نظری نخواهم داد؛ بگو: تنها او معبود یگانه است و من از آنچه [در قدرت با او] شریک می‌دانید، بری هستم.
سوره انعام (6) آیه 19
صفحه
130
سوره
انعام (6)
آیه
19
1
آلهه: جمع اله.
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾
اهل‌کتاب پیامبر را چنان می‌شناسند که فرزندان خویش را؛ [با وجود این] آنان که خود را به زیان انداختند، ایمان نمی‌آرند(1).
سوره انعام (6) آیه 20
صفحه
130
سوره
انعام (6)
آیه
20
1
این کتمان حق در آیه 101 بقره(2) هم آمده است.