يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۹۰﴾
ای ایمانآوردگان، مِی و قمار و بتها و ابزار قرعه کشی [و بخت آزمایی] پلید و از کار[های] شیطان است؛ از آنها دوری کنید، بسا که رستگار شوید.123
مائده (5)
90
إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ ﴿۹۱﴾
شیطان میخواهد از طریق مِی و قمار، میان شما دشمنی و کینه برانگیزد و شما را از یاد خدا و نماز بازدارد؛ آیا دست بردار هستید؟123
مائده (5)
91
وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلى رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ ﴿۹۲﴾
از خدا و رسول اطاعت کنید و [از گناهان] برحذر باشید؛ و اگر روی برتابید، آگاه باشید که بر عهده رسول ما فقط پیامرسانی آشکار است.123
مائده (5)
92
لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فِيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿۹۳﴾
بر مؤمنانِ نیکرفتار در مورد آنچه [قبل از تحریم شراب] چشیدهاند(1) گناهی نیست، به شرطی که پرواپیشه و مؤمن و نیکوکار باشند، [و اگر دچار لغزش شدند] باز به پروا و ایمان روی آورند و [با تکرار لغزش] باز هم پروا و احسان پیشه کنند؛ [در آن صورت مورد بخشایش خدا قرار میگیرند(2)] که خدا نیکوکاران را دوست میدارد.123
مائده (5)
93
در مورد معنی و مفهوم «طعم» در اینجا، به زیرنویس اوّل آیه 249 بقره(2) مراجعه فرمایید. خدای متعال برای کوچک جلوه دادن گناه کسانی که قبل از تحریم شراب مینوشیدهاند، آن را با کلمه «چشیدن» تعبیر کرده است.
برای توجیه افزوده، به آیه 153 اعراف(7) و 119 نحل(16) توجه فرمایید.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِماحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَلِيمٌ ﴿۹۴﴾
ای ایمانآوردگان، خدا شما را [در حال احرام] به شکاری که در دسترس شما و تیررس شماست میآزماید، تا بداند چه کسی در خلوت از [نافرمانی] او میترسد؛ و هر که بعد از این، تجاوز کند، مجازاتی دردناک [در انتظار] دارد.123
مائده (5)
94
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْياً بالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعامُ مَساكِينَ أَوْ عَدْلُ ذلِكَ صِياماً لِيَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ ﴿۹۵﴾
ای ایمانآوردگان، در حال احرام(1) شکار نزنید و هر که عمدا بزند، باید جریمهای بپردازد(2) به صورت قربانی حیوانی اهلی در [اطراف] کعبه، همسنگ همان شکار که دو تن عادل همسنگ بودن آن را تصدیق کنند، و یا کفّارهای که غذا دادن بینوایان است [در حدّ همان قربانی]، یا [اگر توان مالی نداشت] به تعداد آن [مساکین] روزه بگیرد، تا وبال کار خویش ببیند؛ از آنچه گذشته، خدا گذشت کرده است؛ و هر که بازگردد، خدا از او انتقام میگیرد؛ که خدا فرا دست و دادستان است.123
مائده (5)
95
تفصیل احکام حج را در آیات 196-203 بقره(2) ملاحظه فرمایید.
اگر قرار بود جمعیت عظیمی که به حج میروند، یک درصد آنها هم از شکار استفاده کنند، در فاصله کمی نسل حیوانات آن منطقه نابود میشد.
أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۹۶﴾
صید دریا و غذای آن بر شما حلال گردید(1) تا برای شما و [سایر] کاروانیان برخورداری باشد، و[لی] شکار خشکی مادام که در احرام هستید بر شما حرام شده است. در برابر خدایی که به پیشگاه او احضار(2) میشوید، پروا کنید.124
مائده (5)
96
صید دریا، آن مشکل و محدودیت شکار خشکی را که در زیرنویس آیه قبل 95 مائده(5) ذکر شده، ندارد و نسل ماهیان دریا با صید در بخشی از ساحل مضمحل نمیشود.
برای توجیه ترجمه «حشر» به بخش آخر آیه 61 قصص(28) توجّه فرمایید.
جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ الْهَدْيَ وَ الْقَلائِدَ ذلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۹۷﴾
خدا، خانه با حرمت کعبه و ماه حرام(1) و قربانیهای عادی و نشاندار را وسیله قوام [کار] مردم قرار داد، تا بدانید که خدا به هر چه در آسمانها و زمین است آگاه است و به هر چیزی داناست.124
مائده (5)
97
به زیرنویس اول آیه 217 بقره(2) مراجعه فرمایید.
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ وَ أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۹۸﴾
آگاه باشید که خدا سختکیفر و [در عین حال] آمرزگاری است مهربان.124
مائده (5)
98
ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَكْتُمُونَ ﴿۹۹﴾
رسول وظیفهای جز پیامرسانی ندارد و خدا هر چه را آشکار و پنهان دارید میداند.124
مائده (5)
99