أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿۵﴾
[قرآن را] با وحی ای از جانب خویش [فرستادیم]؛ بیگمان ما فرستنده [آن] بودهایم؛
سوره دخان (44) آیه 5
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
5
رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶﴾
به عنوان رحمتی از صاحباختیار تو؛ که او شنوا و داناست.
سوره دخان (44) آیه 6
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
6
رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ ﴿۷﴾
[همان] صاحباختیار آسمانها و زمین و مابین آنها، اگر به یقین دریابید.
سوره دخان (44) آیه 7
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
7
لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿۸﴾
هیچ معبودی جز او نیست، حیات میبخشد و مرگ میدهد؛ صاحباختیار شما و نیاکان شماست.
سوره دخان (44) آیه 8
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
8
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿۹﴾
ولی آنان به حال تردید سرگرم بازیاند.
سوره دخان (44) آیه 9
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
9
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ ﴿۱۰﴾
در انتظار روزی باش که آسمان دودی آشکار پدید آورد(1)،
سوره دخان (44) آیه 10
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
10
1
مفسّران در تعین این روز، دو نظر مختلف دارند: یکی اینکه روزی است نزدیک فرارسیدن قیامت، و دیگر اینکه به قرینه آیه 15، دوران قحط سالی است که در زمان رسول اکرمص برای کفّار مکه پیش آمد؛ ولی به نظر میرسد آیه فقط یک تهدید است مثل آیه 13 فصلت(41). ضمناً عرب شرّ فراگیر را دخان میگوید.
يَغْشَى النَّاسَ هذا عَذابٌ أَلِيمٌ ﴿۱۱﴾
که مردم را فرا میگیرد؛ این مجازاتی است دردناک.
سوره دخان (44) آیه 11
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
11
رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿۱۲﴾
[میگویند:] صاحباختیارا، مجازات را از ما بردار که ایمان آوردیم.
سوره دخان (44) آیه 12
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
12
أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ ﴿۱۳﴾
چگونه [اکنون] برای آنان [جای پذیرشِ] پند باشد؟ در حالی که رسول روشنگر به سراغشان آمده بود،
سوره دخان (44) آیه 13
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
13
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿۱۴﴾
ولی از او روی برتافتند و گفتند: تعلیمیافتهای است دیوانه(1).
سوره دخان (44) آیه 14
صفحه
496
سوره
دخان (44)
آیه
14
1
گفتارشان با توضیح بیشتر در آیات 103 نحل(16) و 4 و 5 فرقان(25) آمده است.