إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آياتِنا لا يَخْفَوْنَ عَلَيْنا أَ فَمَنْ يُلْقى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۴۰﴾
کسانی که در مورد آیات ما کجروی می‌کنند، بر ما پوشیده نخواهند بود؛ آیا آن کس که به آتش [دوزخ] انداخته شود، بهتر است یا کسی که در روز رستاخیز ایمن [از مجازات] است؟ هر چه می‌خواهید عمل کنید که خدا به آنچه می‌کنید بیناست.
سوره فصلت (41) آیه 40
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
40
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ ﴿۴۱﴾
آنان که این قرآن(1) را که برای [هدایت]شان آمده است، انکار کرده‌اند، [خود به تباهی افتادند] و این کتابی است شکست ناپذیر،
سوره فصلت (41) آیه 41
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
41
1
منظور از ذکر، قرآن است؛ به آیه 44 نحل(16) توجّه فرمایید.
لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ ﴿۴۲﴾
که باطل در هیچ زمانی بر آن سلطه نیابد(1)؛ نازل شده‌ای است از جانب [خدای] فرزانه و شایسته ستایش.
سوره فصلت (41) آیه 42
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
42
1
به آیه 9 حجر(15) توجّه فرمایید.
ما يُقالُ لَكَ إِلاَّ ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِيمٍ ﴿۴۳﴾
جز آنچه [از جانب انکارورزان] به رسولان پیشین گفته شده است(1)، به تو گفته نمی‌شود(2)؛ بی‌گمان صاحب‌اختیار تو آمرزش و [در عین حال] کیفری دردناک دارد.
سوره فصلت (41) آیه 43
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
43
1
به آیات 30 یس(36) ، 52 ذاریات(51) ، 9 قمر(54) و 109 اعراف(7) توجّه فرمایید.
2
به آیات 6 حجر(15) و 4 ص(38) و 36 صافات(37) توجّه فرمایید.
وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولئِكَ يُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ﴿۴۴﴾
اگر قرآن را نارسا نازل کرده بودیم، می‌گفتند چرا آیاتش به وضوح بیان نشده است؟ آیا کتابی نارسا و [مخاطبی] با زبان فصیح؟! بگو: این کتاب برای باورداران، هدایت و شفاست؛ و آنان که باور ندارند، در گوشهایشان سنگینی است(1) و قرآن بر آنان نامفهوم است(2)؛ [گویی] آنان را از راهی دور ندا می‌دهند.
سوره فصلت (41) آیه 44
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
44
1
تأیید گفتار خودشان است که در آیه 5 فصلت(همین سوره) آمده است.
2
مفهوم این بخش از آیه به بیان دیگر در آیه 82 اسراء(17) آمده است.
وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ ﴿۴۵﴾
به موسی کتاب دادیم، در [مورد] آن اختلاف [نظر] پدید آمد؛ و اگر فرمانی از صاحب‌اختیارت [در موردِ مهلت و آزمون] از قبل مقرّر نشده بود(1)، میان آنان [بی‌درنگ] داوری می‌شد؛ آنان در موردِ آن [کتاب] در تردیدی آمیخته به بدگمانی‌اند.
سوره فصلت (41) آیه 45
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
45
1
برای توجیه افزوده در مورد مهلت، به آیات 42 ابراهیم(14) و 45 فاطر(35) و در مورد آزمون به آیه 2 ملک(67) توجّه فرمایید، ولی اصل فرمان که از قبل صادر شده آیه 24 اعراف(7) است.
مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ ﴿۴۶﴾
هر که به شایستگی عمل کند، به سود خود و هر که بدی کند، به ضرر خویش کرده است(1)؛ و [اگر سنت آفرینش جز این بود،] ظلمی فاحش در مورد بندگان [بود که] دور از شأن صاحب‌اختیار توست(2).
سوره فصلت (41) آیه 46
صفحه
481
سوره
فصلت (41)
آیه
46
1
معنی و مفهوم این عبارت به بیان دیگری در آیات 111 نساء(4) ، 44 روم(30) و 39 نجم(53) آمده است.
2
به زیرنویس آیه 182 آل‌عمران(3) مراجعه فرمایید.
إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ أَكْمامِها وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى وَ لا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَ يَوْمَ يُنادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكائِي قالُوا آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ ﴿۴۷﴾
آگاهی از [لحظه وقوع] رستاخیز تنها مربوط به خداست(1)؛ و خروجِ هر میوه‌ای از شکوفه‌اش(2) و بارداری و وضع حمل هر ماده‌ای با آگاهی اوست؛ و آن روز که خدا به مشرکان ندا می‌دهد که: افرادی که [در قدرت] شریک من تصوّر می‌کردید [و از آنان حساب می‌بردید]، کجا هستند، گویند: در برابر تو تأکید می‌کنیم که هیچ یک از ما اکنون [به درستی شرک خود] گواه نیست.
سوره فصلت (41) آیه 47
صفحه
482
سوره
فصلت (41)
آیه
47
1
به بیان روشن‌تر در آیه 187 اعراف(7) آمده است.
2
اکمام: جمع کمّ: پوسته.
وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ وَ ظَنُّوا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ ﴿۴۸﴾
آنچه در گذشته [تکیه‌گاه خود] می‌خواندند، از نظرشان ناپدید شود و درمی‌یابند که [از آتش قهر خدا] هیچ راه گریزی نخواهند داشت.
سوره فصلت (41) آیه 48
صفحه
482
سوره
فصلت (41)
آیه
48
لا يَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُسٌ قَنُوطٌ ﴿۴۹﴾
انسان در تمنّای خیر، خستگی ناپذیر است، و[لی] اگر بدی به او برسد، نومید و دلسرد خواهد شد.
سوره فصلت (41) آیه 49
صفحه
482
سوره
فصلت (41)
آیه
49