وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ ﴿۲۴﴾
و آنان را بازداشت کنید، که [در برابرِ اعمالشان] مسؤولند(1).
سوره صافات (37) آیه 24
صفحه
446
سوره
صافات (37)
آیه
24
1
منظور این است که باید مجازات شوند، چون جایی برای دفاع نیست؛ به آیات 39 و 41 رحمن(55) توجّه فرمایید.
ما لَكُمْ لا تَناصَرُونَ ﴿۲۵﴾
[از ایشان می‌پرسند:] چرا [مانند دنیا] از یکدیگر حمایت نمی‌کنید(1)؟!
سوره صافات (37) آیه 25
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
25
1
کلمه «لاتناصرون» در اصل «لاتَتَناصرون» بوده است.
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿۲۶﴾
[جوابی ندارند] بلکه امروز همه تسلیمند.
سوره صافات (37) آیه 26
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
26
وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ ﴿۲۷﴾
و گفتگوکنان به یکدیگر روی می‌آورند.
سوره صافات (37) آیه 27
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
27
قالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنا عَنِ الْيَمِينِ ﴿۲۸﴾
[زیردستان] می‌گویند: شما از موضع قدرت با ما برخورد می‌کردید.
سوره صافات (37) آیه 28
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
28
قالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿۲۹﴾
[پیشوایان] می‌گویند: نه، بلکه شما خود ایمان نداشتید [که دنبال ما راه افتادید]؛
سوره صافات (37) آیه 29
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
29
وَ ما كانَ لَنا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْماً طاغِينَ ﴿۳۰﴾
و ما هیچ سلطه‌ای بر شما نداشتیم؛ شما خود گروهی طغیانگر بودید.
سوره صافات (37) آیه 30
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
30
فَحَقَّ عَلَيْنا قَوْلُ رَبِّنا إِنَّا لَذائِقُونَ ﴿۳۱﴾
فرمان مجازاتِ(1) صاحب‌اختیارمان بر ما محقّق شده است و همه باید آن را بچشیم.
سوره صافات (37) آیه 31
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
31
1
منظور از «قول» در اینجا مفاد آیات 18 اعراف(7) ، 43 حجر(15) ، 84 و 85 ص(38) است؛ بخش انتهایی آیه مؤید این معناست؛ همچنین آیات 16 اسراء(17) و 71 زمر(39) ترجمه «قول» را به فرمان مجازات، توجیه می‌کند.
فَأَغْوَيْناكُمْ إِنَّا كُنَّا غاوِينَ ﴿۳۲﴾
شما را به راه تباهی کشاندیم، زیرا خود در راه تباهی بودیم.
سوره صافات (37) آیه 32
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
32
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿۳۳﴾
در آن روز همه در مجازات مشترکند(1).
سوره صافات (37) آیه 33
صفحه
447
سوره
صافات (37)
آیه
33
1
توضیح کاملتر را در آیه 38 اعراف(7) ملاحظه فرمایید.